Phuket – bogata prowincja Tajlandii
Turystyka na Phuket pojawiła się stosunkowo niedawno. Bogactwo Phuket pierwotnie pochodziło z górnictwa. Rozkwit wydobycia cyny zaczął się w osiemnastym wieku i przyniósł falę przybyszów “za chlebem”, głównie Chińczyków. Ich potomkowie tworzą znaczną część populacji, obecnie ok. 30 procent Tajów na Phuket jest potomkami chińskiej emigracji. Guma i konserwy rybne (tuńczyki, makrele) oraz owocowe (ananasy, mango) zostały wprowadzone do Phuket na początku dwudziestego wieku, by dostarczyć alternatywnego źródła dochodu dla górnictwa. Plantacje kauczuku nadal pokrywają duże połacie nizin Phuket. Ciężki czas utrzymania gospodarki Phuket nastał, do kiedy w 1970 dramatycznie spadły ceny gumy.
Rozwój turystyki na Phuket
Przez ostatnie trzy dekady Phuket rozwijał się jako jeden z pierwszych turystycznych celów w Azji Południowo-Wschodniej. Aktualnie Phuket jest odwiedzany przez średnio cztery miliony gości na rok. Ale niech ta liczba Was nie przerazi 
Phuket jest dużą wyspą i jeśli się tylko tego chce, można odseparować się od tłumów.
Pieniądze pozyskane z górnictwa, puszkowanych owoców, ryb i kauczuku, a następnie z turystyki, zrobiły z Phuket drugą (po Bangkoku) najbogatszą prowincję Tajlandii. Z pieniędzmi przyszedł rozwój. Wzrost gospodarczy przez ostatnie trzydzieści lat był nadzwyczajny. Dziś trudno sobie wyobrazić, że w latach siedemdziesiątych na całej wyspie były tylko dwa telefony a dookoła plaż jedynie małe wsie bez prądu i bieżącej wody, żyjące głównie z rybołówstwa.
Turystyka na Phuket – infrastruktura
Dzisiaj, Phuket ma doskonałą infrastrukturę. Są dobre drogi na zachodnioeuropejskim poziomie, elektryczność, wiele sieci telefonii komórkowej, tysiące bankomatów. Czysta woda jest dostępna w większości miejsc wyspy. Jest tu wiele wysokiej klasy hoteli i każda główna plaża jest doskonale rozwinięta pod kątem turystyki. Jest kilka dużych centrów handlowych i trzy mulitpleksy.
