Khao Lak

Tajlandia – porady przed wylotem

Mimo, że może się wydawać, iż piszemy tu o rzeczach oczywistych, w ferworze pakowania często zabieramy to, co potem okazuje się niepotrzebne, a zostawiamy to co naprawdę należałoby zabrać. Poniżej zamieszczamy informację o tym, co naszym osobistym zdaniem może Wam pomóc w przygotowaniu do wyjazdu.

Tajlandia – porady i wskazówki przed wylotem:

1. Sprawdź aktualne ograniczenia związane z COVID. Przygotuj wszystkie niezbędne dokumenty wynikające z aktualnych obostrzeń.
2. Kserokopie paszportów, ubezpieczenia i biletów lotniczych. Należy je mieć w innym miejscu niż oryginały. Można też je zeskanować i wysłać na swoją skrzynkę e-mail aby mieć zawsze do nich dostęp. Informacje w nich zawarte oszczędzą wiele nerwów w przypadku konieczności uzyskania duplikatu.
3. Nurkowanie i niektóre sporty wymagają odrębnego ubezpieczenia. Dane miejcie zapisane także gdzieś indziej niż w komórce!
4. Telefony kontaktowe do organizatora wyjazdu, ubezpieczycieli, banku (blokowanie kart kredytowych) rodziny i nasze numery komórkowe – tak na wszelki wypadek.
5. Na długą podróż ubierzcie się wygodnie i przewiewnie. Dżinsy niekoniecznie są dobre. Będziecie w tych ubraniach spać i lądować w tropikach. Nie bierzcie żadnych ciepłych ubrań bez których absolutnie nie możecie się obejść. W zimie wystarczy założyć adidasy i ciepłe skarpetki zamiast wysokich butów, a zamiast grubej kurtki – polar i cienką kurtkę. W bagażu podręcznym trzeba mieć ubranie do przebrania. Może uda się Wam zostawić ciepłe rzeczy komuś kto Was odwoził i odbierze z lotniska w Polsce.
6. W lecie, nawet gdy jest upał, warto mieć skarpetki do spania.
7. Jeśli macie wrażliwą skórę to weźcie krem do twarzy, spędzicie cały czas podróży, zarówno w samolotach jak na lotniskach w klimatyzowanym bardzo suchym powietrzu.
8. Miejcie ze sobą długopis do wypełnienia kart przylotu, które dostaniecie w samolocie przed lądowaniem.
9. Podczas lotu od czasu do czasu rozprostujcie kości, przejdźcie się. 12 godzin lotu jest wykańczające fizycznie.
10. Kosmetyki są tu powszechnie dostępne i nie droższe niż w Polsce. Te podstawowe – 24h na dobę w sieci sklepów 7-11, a pozostałe w ciągu dnia w wielu sklepach. Leki, w tym także tabletki antykoncepcyjne można kupować bez recepty w każdej aptece.
11. Ubrania są dostępne na miejscu i tańsze niż w kraju. Wiele ich tu nie będziecie potrzebowali, więc po co dźwigać.
12. Sprawdźcie limit bagażu, nie tylko na główny przelot ale także linie lokalne. Niektóre linie lokalne mają mniejszy limit i trzeba mieć przygotowaną gotówkę na nadbagaż.
13. Zakaz przywozu: Wszelkie rodzaje narkotyków (marihuana, opium, kokaina, morfina, heroina). Pisma pornograficzne, fotografie i przedmioty. Owoce, warzywa, rośliny. Na przewóz zwierząt trzeba mieć specjalne pozwolenie, możliwe do uzyskania na lotnisku. Wymagane są dokumenty szczepień.
14. Ograniczenia przywozu i wywozu: Jeden aparat fotograficzny lub kamera na osobę, 200 papierosów lub 250g tytoniu. 1litr alkoholu. Kara za przekroczenie ilości wwożonego alkoholu lub paierosów wynosi do 800 USD. Gotówka do 3000 USD lub równowartość bez deklaracji, powyżej ale do 10 tys wymagane jest udokumentowanie zakupu lub potwierdzenie wypłaty z banku i należy to zgłosić na deklaracji.
15. Zakaz wywozu: Korale inne niż w biżuterii z dokumentem zakupu. Bez wymaganej licencji – podobizny Buddy lub elementy, antyki, złoto, platyna kamienie. Dzieła sztuki i reprodukcje wymagają licencji (Department of Fine Arts). Licencje są łatwe do nabycia przy zakupie, ale trzeba o tym pamiętać.

Tajlandia szczepionki

Tajlandia Szczepionki – praktyczne informacje o szczepieniach i chorobach w Tajlandii. Zdrowie przede wszystkim! 🙂

Aktualne obostrzenia w związku pandemią koronawirusa znajdzie tutaj: koronawirus Tajlandia.

Przeżywalność turystów jest duża, nawet jeśli nie zrobią stu szczepień 🙂 Nie znaczy to że temat Tajlandia Szczepionki jest pomijalny a pojawiające się informacje na forach od „doświadczonych” podróżników, którzy byli już raz w Tajlandii i bagatelizują temat bo „przecież nam nic nie było” mogą być niebezpieczne, zwłaszcza dla dzieci.

Z drugiej strony z zaskoczeniem obserwujemy naszych rodaków, którzy, jako jedyna chyba nacja, przybywają na Phuket i do innych nadmorskich Tajlandii miejscowości zaopatrzeni w zestaw leków przeciw malarii i naładowani strachem przed każdym komarem. Rozumiemy, że marketing prowadzony przez firmy farmaceutyczne w Polsce jest skuteczny. Być może jest to w jakiś sposób związane z ceną leków przeciwmalarycznych, których zestaw – 2 listki Malarone lub Lariam i Daraprim w naszym kraju kosztują ponad 400 zł. Mieszkając tu kolejny rok nigdy nie spotkaliśmy się z przypadkiem malarii, ani nie słyszeliśmy, żeby ktokolwiek się z takim spotkał bezpośrednio.

Tajlandia malaria – trzy zdania i dwa wnioski o malarii w Tajlandii

1.  Pierwotniak wywołujący malarię jest przenoszony przez komary widliszki. Podróżując po tropikach będziecie je poznawać, zwykle mają długi odwłok w wyraźne białawo czarne paski i są aktywne praktycznie tylko około zmierzchu i świtu. Występują na terenach gdzie są dostępne płytkie, ciepłe zbiorniki lub błota ze słodką wodą. Pora deszczowa i pogoda nie zwiększa znacząco liczby komarów w miejscach turystycznych. Pora dnia – zmierzch i świt są istotniejsze. Wniosek – należy stosować profilaktykę czyli nie dać się gryźć, a tam gdzie o malarii się nie słyszy nie panikować i nie brać żadnych tabletek. Jak mawia Piotrek – dobry lokalny repelent pachnie tak intensywnie cytronellą, że zapewnia noc bez bzykania 🙂
2.  Nie istnieje szczepionka zapobiegająca malarii. Zapobiegawcze przyjmowanie chemii przeciw malarii ma zawsze silne skutki uboczne. Malarone wydaje się być najłagodniejsze, ale wielu podróżników stosuje Doxycyklinę jako najtańszą opcję. Leczenie wcześnie rozpoznanej malarii jest skuteczne, mimo że uciążliwe, a choroba jest ciężka. Wniosek taki sam jak wyżej.
3. Profilaktyka przeciwmalaryczna w Tajlandii i Azji Południowo Wschodniej to przede wszystkim moskitiery i repelenty, czyli spraye odstraszające (lokalne, bo europejskie słabo działają, kupić można w każdym 7-11), są wysoce zalecane w głębi kraju, a zwłaszcza w czasie wypraw do dżungli, gdzie krwiożercze bestie niekoniecznie nas zarażą ale odbiorą skutecznie sen, a także spowodują zagrożenie innymi chorobami. Chemia jest potrzebna w czasie wypraw do Wschodniej Indonezji, Timoru, Papui Nowej Gwinei i dalej na Wschód, a także częściowo do Laosu, Wietnamu, Kambodży. Jeśli macie jakiekolwiek wątpliwości lub pytania chętnie pomożemy i podpowiemy, co wiemy.

Kwestie profilaktyki zdrowotnej w czasie naszych wypraw omawiamy tam, gdzie jest to potrzebne.

Inne szczepienia do Tajlandii

Nie jesteśmy lekarzami i trudno nam polemizować z pomysłami na profilaktykę i szczepienia inaczej, niż obserwując inne nacje i wyciągając wnioski z zachowań. Na pewno szczepienia przeciw WZW A i B są dobrym pomysłem i to nie tylko do Tajlandii, ale i w Polsce. Szczepienie przeciwko durowi brzusznemu oraz zestaw „Tężec, Polio, Błonica”, są zalecane przez polskich specjalistów i sami też je stosujemy. Nasze dzieci są szczepione także na japońskie zapalenie mózgu, aczkolwiek sami spotkaliśmy się z takim przypadkiem tylko raz przez cały nasz pobyt tutaj.

Denga Tajlandia – szczepionki nie są dostępne

Gorączka dengi to jedna z potencjalnie najpoważniejszych i realnie występujących chorób tropikalnych w Tajlandii. Nie wolno dawać się gryźć komarom! Jest to ciężka choroba wirusowa, która może zakończyć nasze wakacje w szpitalu. Może być szczególnie groźna dla dzieci. Na dengę nie ma powszechnie dostępnej dobrej szczepionki, natomiast używanie lokalnych repelentów znacząco zmienia ilość zainteresowanych naszymi ciałami komarów. Zapadalność na Dengę nie jest wysoka, niejednokrotnie byliśmy pogryzieni przez komary i nic się nie stało. Z naszego polskiego zespołu jedynie Małgosia chorowała dwa razy. Nikt inny, w tym dzieci, nie. Jeśli masz pytania w kwestii ochrony zdrowia, zwłaszcza planując wyjazd z dziećmi – napisz do Małgorzaty.

Waluta Tajlandii

Jaka jest waluta Tajlandii?

Walutą Tajlandii jest Baht (THB). 1 Baht dzieli się na 100 Satangów. 1 zł to około 8 Bahtów. Banknoty występują w nominałach 1,000 , 500 , 100 , 50 , 20 oraz monetach: 10, 5, 2 i 1 Bath oraz 50 i 25 Satangów.

Sklepy i punkty usługowe nie przyjmują gotówki innej niż Bahty; rozliczenia w obcych walutach są uważane za przestępstwo – koniecznie należy posiadać gotówkę w walucie Tajlandii. PLN nie jest walutą wymienialną w Tajlandii, dlatego biorąc gotówkę należy mieć pieniądze w Euro, Dolarach lub Funtach.

Dolary czy euro – jaką walutę zabrać do Tajlandii?

Dolary czy euro do Tajlandii – to jedno z typowych pytań, które wielu turystów zadaje nam tuż przed przyjazdem. W naszym odczuciu przeliczenie przez dolara jest minimalnie bardziej korzystne, gdyż Baht tajski jest związany bardziej z gospodarką USA niż unijną. W związku z tym rozliczenie kart Visa będzie prawdopodobnie nieco korzystniejsze niż Mastercard.

Kurs Dolara zależy nie tylko od czynników rynkowych ale również od tego, ile się go sprzedaje lub kupuje. Kantory oferują bardziej korzystniejsze ceny przy sprzedaży 100 dolarowych banknotów niż przy wymianie 10 USD.

Możecie sprawdzić dokładnie co będzie dla Was korzystniejsze według aktualnych kursów walut. Sprawdź w Polsce, gdzie planujesz dokonać wymiany ile dolarów i euro dostaniesz za konkretną kwotę w PLN, np. 1000 zł. Następnie uzyskaną kwoty w EUR i USD przelicz na THB. Aktualne kursy zakupu waluty Tajlandii możesz sprawdzić np. w banku SCB Bank – BANK BUYS, kolumna NOTES.

Karty kredytowe – czy można płacić kartą w Tajlandii?

Najpopularniejszymi są Visa i MasterCard, a także American Express JCB. Można nimi płacić niemal we wszystkich hotelach, dużych restauracjach i sklepach. Nie zapłacisz kartą w tajskich restauracyjkach, na straganach i większości punktów usługowych (salonach masażu, u fryzjera) oraz w środkach transportu – tu niezbędne jest posiadanie gotówki.

Płatności kartami kredytowymi są przyjęte wyłącznie w dużych sklepach, hotelach, droższych restauracjach. Większość firm dolicza 3-5% wartości za akceptację kart kredytowych. Tajowie bardzo niechętnie przyjmują płatności w obcych walutach, również dlatego że rozliczenia w innej walucie niż Bahty wymaga w Tajlandii specjalnego pozwolenia, inaczej jest przestępstwem. Dotyczy to również turystów, więc chyba lepiej się niepotrzebnie nie narażać. W Tajlandii zwyczajowo zostawia się drobny napiwek praktycznie za każdą usługę czy w restauracjach (nawet tych tanich). Oczekiwania zwykle nie są wysokie.

Banki i bankomaty w Tajlandii

Sieć bankomatów jest duża, zwłaszcza w miejscach atrakcyjnych turystycznie. Wszystkie wyposażone są w angielską wersję językową, czynne całą dobę – nie różnią się praktycznie niczym od bankomatów w Polsce. Bankomaty prawie zawsze można znaleźć na dużych stacjach benzynowych i przy sklepach sieci „7-eleven” (odpowiednik polskiej „Żabki”), których sieć jest bardzo gęsta. Wypłacając tajską walutę z międzynarodowej karty należy liczyć się z prowizją za każdą transakcję.

Banki są zwykle otwarte od 08:30 do 15:30 od poniedziałku do piątku – z wyjątkiem oddziałów w centrach handlowych, gdzie są czynne dłużej i 7 dni w tygodniu, . We wszystkich bankach znajdują się punkty wymiany walut, a obsługa zwykle mówi po angielsku.

• Bangkok Bank
• Bank of Asia
• Bank of Ayuthaya
• Siam City Bank
• Siam Commercial Bank
• Thai Farmers’ Bank (Kasikorn Bank)

Kantory w Tajlandii – gdzie dostać walutę Tajlandii

Większość kantorów które widujemy w Tajlandii to właśnie kantory bankowe, z wyraźnym szyldem banków, często w formie kiosku przez oddziałem banku. W rejonach turystycznych jest dużo banków i kantorów. Kurs jest jednakowy we wszystkich placówkach banku, a miedzy bankami minimalnie się różni. Być może wybrane kantory na lotniskach mają minimalnie gorszy kurs, ale nie ma takiej reguły. Sieć banków jest zwykle otwarta w godzinach 8:00-15:30. W rejonach turystycznych wybrane kantory pracują dłużej, miejscami nawet do północy. Kantory w hotelach oferują zwykle gorsze kursy niż banki, niejednokrotnie znacząco gorsze. Kantory „prywatne” są spotykane okazjonalnie. Bankomaty ATM są powszechne w Tajlandii, w rejonach turystycznych zagęszczenie jest porównywalne z centrum Warszawy, czyli co kilka kroków.

Mało w Polsce popularne czeki podróżne również można bez problemu wymienić w licznych kantorach. Punkty wymiany należące do dużych banków mają z reguły lepsze kursy niż małe prywatne kantory. Najmniej korzystne kursy oferują hotele.

Kiedy jechać do Tajlandii?

Sezony w Tajlandii

Często ktoś zadaje nam pytanie, „kiedy do Tajlandii”? Poniżej postaraliśmy się odpowiedzieć na to pytanie opisując pogodę, nurkowania, najciekawsze wydarzenia i oraz plusy i minusy kolejnych miesięcy.

Opisaliśmy także najciekawsze naszym zdaniem wydarzenia. Trzeba wiedzieć że Tajowie wolą się bawić niż pracować, co powoduje że obchodzą chętnie święta wszystkich narodów, z Pierwszym Maja włącznie 🙂

Często czytamy na forach dyskusyjnych, że ktoś chce przyjechać do Tajlandii w porze uznanej za deszczową i pyta wszystkich, czy naprawdę „jest aż tak źle”, chcąc zapewne przeczytać, że nie jest. Co Możemy powiedzieć: nie ma sztywnych zasad dotyczących pogody. Gdyby ktoś zapytał Polaka, czy w czerwcu jest ciepło w Polsce, odpowiedzielibyśmy, że owszem, powinno być ciepło, choć zdarzyć się może, że będzie wiało, padało, i że będzie bardzo zimno. W miesiącach najbardziej deszczowych zdarza się zła i dobra pogoda; czasem listopad, który „powinien” być ładny, jest bardzo pochmurny i wietrzny, za to wrzesień bardzo słoneczny. Ale czy to oznacza, że jest jakaś reguła? Niestety nie 😉

To w takim razie kiedy do Tajlandii? Są nacje, które przyjeżdżają do Tajlandii w porze deszczowej, żeby obejrzeć ściany wody, np. Japończycy lubią takie wycieczki. Wychodzą na ulice z wodoszczelnymi aparatami i robią zdjęcia. Bo upał i tropikalną pogodę widział prawie każdy. A deszcz monsunowy też jest swoistą atrakcją. Więcej o porze deszczowej napisaliśmy w Pora deszczowa Tajlandia. My zapraszamy do Tajlandii przez cały rok :-).

Styczeń w Tajlandii

Spokojne morze, słonecznie, niezbyt gorąco (bywa nawet 28 stopni C) z niewiarygodnie niebieskim niebem. Doskonały czas na wycieczki na wyspy, piękne zatoki, czy plaże ze śnieżnobiałym piaskiem. Pod wodą jeszcze czas bardzo dobrej widoczności, a już dobry okres na spotkania z mantami i rekinami lamparcimi. W wielkich centrach handlowych, czas noworocznych obniżek cen i wyprzedaży.

• 1 stycznia (święto państwowe)
• trzeci tydzień – BOR SANG – Festiwal tradycyjnych twórców papierowych parasoli w Chiang Mai

Luty w Tajlandii

Codziennie dobra pogoda, niebo bezchmurne a morze spokojne. Chyba najspokojniejszy czas na morzu Andamańskim a woda wydaje się być szmaragdowa. Bardzo dobry czas na nurkowanie. W lutym celebrowany jest Chiński Nowy Rok. Pomimo, że nie jest to dokładnie tajski festiwal, te czterodniowe święta są szczególnie zauważalne w Bangkoku i w mieście Phuket, których ulice pustoszeją jak w mieście duchów, pomimo, że nie jest to święto państwowe. Obrzędom towarzysza fajerwerki i nieustający hałas miliona petard.

• pierwszy tydzień – festiwal kwiatowy w Chiang Mai, niezwykłe pływające wianki z kwiatów
• pierwszy dzień pełni w trzecim miesiącu lunarnym – dzień „maka buka” – ważne święto buddyjskie, spontaniczne zbieranie wiernych i 1250 mnichów, aby słuchać kazań i nauk Buddy.
• od końca lutego do połowy kwietnia – zawody latawców. Najciekawsze widowisko odbywa się w Phramane Ground w Bangkoku. Współzawodniczą zespoły kierujące „męskimi” i „żeńskimi” latawcami, które wzajemnie próbują przechwycić przeciwnika i ściągnąć go na ziemie.

Marzec w Tajlandii

Większość dni słonecznych. Powietrze gorące i wilgotne. Woda osiąga 30 stopni, zaczyna się najlepszy okres podwodnych obserwacji, większa ilość planktonu przyciąga grupy mant, rekinów lamparcich a nawet rekiny wielorybie. Jest to także okres lęgowy żółwi. Morze jest nadal bardzo spokojne. Doskonały okres na snorkeling. Kończy się sezon górskich wycieczek, na północy zaczyna padać codziennie.

• Początek miesiąca – w Świątyni Odcisku Stopy Buddy w Saraburi odbywają się targi Phra Buddha Baht. Tłumy wiernych oddają cześć w pięknej historycznej świątyni na zboczu wzgórza. Bazar rękodzieła i przedstawienia sztuki ludowej, śpiewów i tańców.

Kwiecień w Tajlandii

Dobra pogoda, choć pojawiają się okazjonalnie krótkie gorące deszcze. Widoczność pod wodą zaczyna się pogarszać, coraz więcej dużych filtratorów przyciąga uwagę.

• 6 (święto państwowe) – Dzień powstania dynastii Czakri (panującego Króla)
• 13-15 Songkran (święto państwowe) – Tajski Nowy Rok. (W roku 2007 jest tajski rok 2551) Oznacza czas, w którym słońce przesuwa się ze znaku Barana do Byka. Dzień Songkranu wypada 13, ale obchody trwają 3-4 dni, zależnie od miejsca. Jest to czas zdobywania zasług, obdarowywania mnichów żywnością, uwalniania ptaków, ryb, żółwi a także oddawania czci starszym przez omywanie wonną wodą dłoni, i rozmaitego używania dużych ilości wody. Nie bądźcie zaskoczeni, jeśli zostaniecie oblani wiadrami wody przez obcych na ulicy. Legenda Songkran opowiada o siedmiu córkach boga, po jednej na każdy dzień tygodnia. Każda z panien Songkran nosi swój klejnot i kwiat, je swoje przysmaki, nosi inną broń i porusza się na innym zwierzęciu. Kolorowa Miss Songkran paraduje prawie wszędzie.
• 13 Uwalnianie żółwi na plaży Bang Tao w Phuket
• 14-15 Pokazy super motocykli na plaży Patong w Phuket

Maj w Tajlandii

Dobra pogoda, pod koniec miesiąca możliwość przelotnych, krótkich gorących deszczów wiele razy w tygodniu, ale ciągle dni bezdeszczowe i bezchmurne. W zatoce Pan Nga woda pozostanie spokojna, doskonały czas na kajaki, spływy pontonami i snorkeling. Kończy sie sezon na Similanach, na otwartym morzu pojawiają się fale i wiatr.

• 5 (święto państwowe) – dzień koronacji
• dzień pełni księżyca w szóstym miesiącu lunarnym (święto państwowe) – Visakha Puja Day – dzień urodzin, oświecenia i śmierci Buddy
• początek miesiąca – Wan Peut Mongkon (święto państwowe) – kolorowa ceremonia rozpoczęcia sezonu plantacji ryżu, obchodzona hucznie w Bangkoku w Phramane GroundG
• połowa miesiąca – festiwal rakiet i petard, tańce, parady, święto ludowe w każdym miasteczku na północnym wschodzie
• trzeci tydzień – festiwal owoców lychee w Chiang Rai
• 26-27 Międzynarodowe Mistrzostwa Rugby – Plaża Karon i Stadion Karon w Phuket
• przełom maja i czerwca – festiwal owoców w Rayong i Chanthaburi

Czerwiec w Tajlandii

Gorąco i parno, na morzu niespokojnie, wieje silny wiatr. Opady częste, czasem bardzo mocne ale krótkie. Wielodniowe okresy bardzo dobrej pogody. Nurkowania bardzo dobre w osłoniętych wyspami miejscach, poprawia się widoczność. Zatoka jest spokojna. Phuket, Phi Phi i Krabi nie są przeludnione, można plażować, podziwiać wapienne skały klifowe, wspinać się. Zaczyna się doskonały czas na obserwację zwierząt w dżungli. Bardzo atrakcyjne stają się Parki Narodowe Khao Yai, oraz Khao Sok.

•  17 Dziesiąty Międzynarodowy Maraton Phuket

Lipiec w Tajlandii

Pogoda robi się wietrzna, pojawiają się pojedyncze dni bez słońca. Deszcz pada nawet ponad godzinę, kilkakrotnie w ciągu doby, zazwyczaj po obiedzie, wieczorem i nad ranem. Dzięki temu wciąż można korzystać z plaży praktycznie codziennie. Złudne wrażenie zachmurzonego nieba powoduje wiele poparzeń słonecznym w tym okresie.

• dzień pełni księżyca ósmego miesiąca lunarnego i następny – Asalha Puja (święto państwowe) – jest pamiątką pierwszego kazania Buddy wygłoszonego do swoich pierwszych pięciu uczniów w lesie jeleni w Benares w Indiach. W kolejny dzień zaczyna się 3 miesięczny buddyjski Wielki Post. W Ubon Ratchatani odbywa się festiwal ognia z procesją z wielkimi rzeźbionymi świecami, a w świątyni Phra Budda Baht w Saraburi ceremonia zasług.
• 19-22 Wyścigi Jachtów w Chalong Bay na Phuket
• Halal Food Festiwal Muzułmański Kokchanasauk w Talang Phuket

Sierpień w Tajlandii

Są silne wiatry i dni deszczowe. Pozostają jednak wielodniowe okresy ładnej pogodny. Temperatura nie spada poniżej 27 stopni. Należy uważać z kąpielami, zaczynają się fale nawet na plażach. Sierpień jest uważany za najlepszy miesiąc dla wędkarstwa morskiego, prawie zawsze wraca się z tuńczykiem lub barrakudą, których szczególnie dużo można spotkać wokół wysp Racha koło Phuket.

• 12 – Urodziny Jej Wysokości Królowej (święto państwowe)
• przełom sierpnia i września – festiwal świec w Sakon Nakhon na północnym wschodzie kraju.
• 22 sierpień – 3 wrzesień Chiński Festiwal Głodnych Duchów Por Tor w Phuket Town

Wrzesień w Tajlandii

Najbardziej deszczowy miesiąc w roku. Rożnica w porównaniu do innych miesięcy jest ogromna, choć zdarzają się słoneczne dni. Nurkujemy tylko w osłoniętych zatokach wysp Racha. W tym miesiącu spada więcej deszczu na jednostkę powierzchni niż w Polsce przez cały rok. Wiatr jest także najsilniejszy w rezultacie czego fale największe. Jest to doskonały czas na surfing. Na plaży Kata na Phuket organizowane są widowiskowe puchary mistrzostw w tym sporcie. Ceny są w tym czasie najniższe, co pozwala na zorganizowanie ekonomicznego wariantu wakacji. Jest to także czas przedsezonowych wyprzedaży, co uatrakcyjnia szaleństwo zakupów.

Październik w Tajlandii

Na początku miesiąca jeszcze deszczowo, ale około połowy pogoda ustabilizuje sie i zacznie się „wysoki sezon” W tym czasie szczególnie atrakcyjne stają się wodospady.

• Dzień pełni księżyca jedenastego miesiąca lunarnego – Koniec Postu Ork Phansa – Tak Baht Dhevo, szczególnie hucznie obchodzony jest w Uthai Thani, Bangkoku i Phuket. Mnisi schodzą ze wzgórz w długich procesjach i otrzymują jałmużnę od świeckich. Zakończeniu postu towarzyszy chiński festiwal wegetariański (najbliższy 11-19 października). Dobry Duch wstępuje w wybrane osoby w czasie obrzędów i daje im niezwykłe umiejętności, np odporność na ból. Wielu wybranych dokonuje publicznie bezkrwawych samookaleczeń. Przekłuwanie policzków, zawieszanie są na haku za żebra i inne niezwykłe charyzmaty przyciągają widzów o silnych nerwach. Kolejne 4 tygodnie do następnej pełni są poświęcone ceremoniom Tod Kathin, przeznaczonym pobieraniem datków na świątynie w całym kraju.
• 23 dzień śmierci Króla Chulalongkorna Ramy V (święto państwowe) tysiące ludzi oddają cześć na klęczkach przed pomnikiem Ramy V na koniu w Bangkoku

Listopad w Tajlandii

Wspaniała pogoda, jeszcze nie bardzo gorąco. Codziennie przybywa turystów. Widoczność pod wodą doskonała.

•  w noc pełni księżyca dwunastego miesiąca lunarnego obchodzony jest brahmiński obyczaj Loy Krathong, oddawania czci Duchowi Wód Mae Kong Ka. Maleńkie łódki z liści bananowca przyozdobione zapalonymi świecami i kwiatami przypominają do złudzenia Świętojańskie Wianki. Wraz z puszczonymi na wodę wiankami odpływają wszystkie troski i problemy. Ludzie hucznie się radują oczekując wszystkiego co najlepsze. Szczególnie ciekawie obchodzony w Sukhothai oraz miejscach turystycznych.
•  1 – oficjalne rozpoczęcie sezonu, karnawał w Phuket na Bangla Road Patong
• 17-18 pokazy słoni w Surin na północnym wschodzie

Grudzień w Tajlandii

Szczyt sezonu. Morze idealnie spokojne, niebo bezchmurne, słońce świeci cudownie. Pod woda idealne warunki. Tłumy turystów wesoło i gwarnie obchodzą Święta i Nowy Rok. W każdym hotelu i lokalu organizowane są codziennie zabawy, pokazy fajerwerków, tańce i wspólne świętowanie. W Lagunie odbywają się Międzynarodowe Targi Marynistyczne PIMEX widowiskowe także dla „nie żeglarzy”

• 2 Triatlon na Plaży Bang Tao w Phuket
• 3 – Parada Kolorów. Jego Wysokość Król i Królowa przewodniczą tej imprezie na Equestrian Statue Plaza
• 5 – Urodziny Jego Wysokości Króla (święto państwowe)
• 5-11 Coroczne Regaty Królewskie, zawody i popisy żeglarskie
• 10 – Dzień Konstytucji (święto państwowe)
• 19-20 Spotkanie super jachtów w Phuket w resorcie Amanpuri daje okazje zobaczenia najdroższych jachtów świata
• 31 sylwester (święto państwowe)

Kiedy najmniej pada w Tajlandii?

Jeżeli pytając nas „kiedy do Tajlandii”, masz na myśli deszcz, to najmniejsza średnia suma opadów na Phuket jest kolejno w miesiącach: luty, marzec, styczeń, grudzień, kwiecień. Więcej informacji o pogodzie na Phuket opisaliśmy w artykule: Pogoda na Phuket.

Jak wygląda pora deszczowa w Tajlandii?

Czy zwiedzanie Tajlandii w czasie pory deszczowej to dobry pomysł? Czy deszcze są intensywne? Czy bać się monsunu? Panie Piotrze, ale gdy pada, to jak pada, bardzo? Dlatego napisałem ten artykuł. Tajlandia – pora deszczowa , aby pomagała Wam w planowaniu wakacji.

Klimat Tajlandii

Tajlandia jest bardzo rozległym krajem, największa odległość pomiędzy miejscowościami to prawie 2500km z południa na północ. Podobna odległość dzieli Warszawę od Sycylii. Nie sposób mówić spójnie o klimacie Tajlandii. Podręcznikowo, na południu mamy klimat tropikalny równikowy, bardzo często z silnym wpływami morskimi, a na północy Tajlandii dominuje klimat zwrotnikowy z silnymi wpływami kontynentalnymi.

Temperatury

Cały rok temperatura utrzymuje się w dzień powyżej 25 stopni, a w terenach nadmorskich, w dzień zwykle jest powyżej 30 stopni. W górach, na północy temperatura może spadać w okolice zera, a w dzień sięgać ponad 40 stopni. Za to w rejonach nadmorskich różnice są znacznie mniejsze. Podczas wysokiego sezonu na Phuket, często obserwuje o świcie 26 stopni, a w najgorętszym czasie czyli ok piętnastej 34 stopnie.

Prognoza pogody w Tajlandii

Co ciekawe, pogoda pokazywana smartfonie, zwykle jest zupełnie nie trafiona. Często widać długie okresy „z deszczową chmurą” i odbieram wówczas telefony od zaniepokojonych turystów z hali odlotów Okęcia. Nie ma to wiele wspólnego ze stanem faktycznym. Pogoda jest zmienna, a w klimacie tropikalnym często pada, nawet w środku pory suchej. Inaczej mielibyśmy krajobraz przypominający śródziemnomorski a nie zieleń dżungli. W razie pytań piszcie śmiało – Kontakt do nas , albo zobaczcie na moim zdaniem jedyny w miarę wiarygodny serwis pogodowy.

Co zabrać do Tajlandii?

Zwykle deszcz jest ciepły i powietrze jest bardzo ciepłe. Używanie w takich warunkach kurtki, mija się z celem. Jeśli nawet ochronimy się od deszczu, to będziemy mokrzy od potu. Namawiam, zabierzcie duży parasol i komplet ubrań do przebrania włącznie z bielizną. Zimno jest tylko w klimatyzowanym środku transportu (albo na skuterze). Wodoszczelna torba na dokumenty, portfel i telefon dopełnia niezbędnika turysty, na okoliczność deszczu.

Tajlandia, pory roku

Tajlandia leży na półkuli północnej, więc absolutnie nie można powiedzieć, że „podczas polskiej zimy w Tajlandii jest lato”. Pogodę w Tajlandii kształtują trzy sezony, nazywane także porami. Pora Sucha, Pora Deszczowa i Pora Gorąca.

Pora monsunowa w Tajlandii

Wiele osób uważa słowo monsun za synonim deszczu. Tak nie jest, monsuny to wiatry sezonowe, wiejące pomiędzy oceanem a lądem. W Tajlandii mamy dwa monsuny. Jeden wieje z północnego-wschodu i przynosi suche i chłodne powietrze z nad gór Wschodniego Tybetu i Pustyni Gobi. Drugi wilgotne ciepłe powietrze z południowego-zachodu z nad Oceanu Indyjskiego. To one kształtują porę suchą i deszczową. Pomiędzy nimi, jest czas względnej ciszy, wtedy wiatr się odwraca. To są okresy gorące. Nie ma czegoś takiego jak „Pora Monsunowa”

Pora sucha w Tajlandii

Pora sucha w Tajlandii nazywana jest wysokim sezonem i to czas kiedy statystycznie najwięcej turystów odwiedza Tajlandię. Jest ona przesunięta w różnych rejonach. Zwykle przyjmuje się, za najlepszy czas, kiedy zwiedzać Tajlandię to okres od listopada/grudnia do kwietnia. Namawiam na planowanie wakacji właśnie w tym okresie.

Tajlandia – Pora deszczowa

Pora deszczowa w Tajlandii nie jest wcale taka zła. Nie ma wiele wspólnego z deszczem z Polski. Zwykle pada bardzo intensywnie ale krótko. Okres Lipiec-Wrzesień, to statystycznie bardzo piękny okres na Phuket. Gwałtowne burze trwają 20 minut a pół godziny później mamy piękne słońce i niebieskie niebo. Końcówka pory deszczowej, czyli październik i często część listopada to takie siąpienie. Deszcz nie morze się zdecydować, czy padać czy nie padać. W każdym przypadku jest ciepło w powietrzu i deszcz też jest ciepły. Warto zabierać ze sobą duży parasol i komplet ubrań do przebrania. To bardzo dobry czas na wakacje jeśli akceptujecie trochę nieprzewidywalna pogodę, a kilka dni bez plażowania nie zrujnuje Waszych wakacji. Jest mniej turystów, ceny są niższe, większość wycieczek jest super kameralnych

Pora gorąca w Tajlandii

Okres od majówki do połowy lipca to statystycznie najgorszy czas na Phuket. Temperatura wcale nie jest najwyższa, zwykle jest ledwo powyżej 30 stopni. Za to wilgotność szybuje do 100% dając podczas zwiedzania podobne wrażenia jak podczas zwiedzania wnętrza szklarni. Osobiście nie lubię tego okresu i zdecydowanie odradzam zwiedzanie Tajlandii w tym czasie. Może dlatego, że nie mam klimatyzacji w łazience? Wychodzę z pod prysznica, wycieram się i myślę – jeszcze woda, czy już pot? Wychodzić, czy odkręcać z powrotem kurek? Staram się w tym czasie jechać na wakacje, najlepiej do Europy 😊

Tajlandia – pora deszczowa – zwiedzanie

Pora deszczowa Phuket

Phuket i całe południowo-zachodnie wybrzeże ma coraz mniej czasu, który można nazwać porą suchą. Zwykle albo jest gorąco i nie pada, albo jest gorąco i pada. Przez kilkanaście lat mojego pobytu w Tajlandii, widzę, że różnice między porami roku coraz bardziej się zacierają. W sumie podobnie jak w Polsce. Na szczęście nie odnotowujemy ekstremalnie wysokich temperatur. Najwyższą temperaturą, na Phuket którą pamiętam było 36 stopni, a zwykle jest maks 34. Na północy i w Bangkoku bywa goręcej.

Pora deszczowa Koh Samui

Po wschodniej stronie jest inaczej. Od maja do stycznia jest pora deszczowa z apogeum w listopadzie i grudniu. Najlepszy i najbardziej oblegany turystycznie czas na wyjazd na wschodnie wybrzeże to maj-sierpień. Mieszkałem na Samui nieprzerwanie przez pół roku, a potem jeszcze wiele razy wracałem. Pogoda nie jest zła, ale po zachodniej stronie uważam, że jest lepiej i między innymi dlatego przeprowadziłem się na Phuket.

Pora deszczowa Bangkok

W Bangkoku praktycznie nie ma pory deszczowej, takiej jak w innych rejonach. Intensywne opady zdarzają się za to w dłuższym okresie czasu. Od kwietnia do grudnia, chociaż zwykle są krótkie. Poprzedzający deszcze okres od końca lutego bywa za to nieznośnie gorący. Wiele razy pamiętam 38 stopni, które połączone z nieruchawym powietrzem i promieniującym asfaltem bywają trudne do wytrzymania. Za to styczeń i luty bywają tu całkiem chłodne. Na tyle, chłodne, że zamożni Tajowie, odwiedzając Bangkok na zakupy cieplejszej odzieży – kozaki, czapki, sweterki, kurtki itp doskonale prezentują się na Instagramie.

Pora deszczowa Chiang Mai

Wyjazd na północ w okresie od maja do listopada wiąże się z ryzykiem wielu deszczowych dni. W górach to może bardzo utrudniać zwiedzanie. Najlepszy czas na zwiedzanie przypada od listopada do lutego, ale można się wówczas liczyć z bardzo zimnymi porankami. Marzec i kwiecień robią się w dzień bardzo gorące, doświadczałem temperatur powyżej 40 stopni.

Bezpieczeństwo w Tajlandii. Czy są jakieś zagrożenia?

Tajlandia bezpieczeństwo

Tajlandia ludzie – czy Tajowie są niebezpieczni?

Tajowie nie są narodem o zdecydowanym temperamencie, co może w wielu sytuacjach denerwować, jednak w kwestii Tajlandia bezpieczeństwo ma pozytywne znaczenie. Nie są prowokatorami bójek, nawet po sporej dawce alkoholu. Nie zaczepiają także turystów z niskich pobudek. Niejednokrotnie są wyniośli, czasem nacjonalistyczni, lub wręcz wykazujący zachowania rasistowskie do cudzoziemców, nigdy jednak nie doświadczyliśmy ani nie słyszeliśmy o agresji Tajów bez zaczepki ze strony Europejczyków lub wyraźnych przyczyn (odwet za kradzież, napaść fizyczną lub słowną, kobieta). Nigdy nie byliśmy zaczepiani, straszeni, napadnięci czy okradzeni. Mamy poczucie znacznie większego bezpieczeństwa niż w Polsce. Dotyczy to zarówno kwestii politycznych jak i społecznych.

Niepokoje polityczne, demonstracje i protesty w Tajlandii

Pomimo tego, że tajska demokracja jest mniej dojrzała od europejskiej (w czasie ostatnich kilkunastu lat kilkukrotnie były protesty, obalenie premiera, a raz nawet zamieszki i blokada lotnisk) to nie uważamy aby demonstracje polityczne stanowiły zagrożenie dla turystów – pod warunkiem, że nie włącza się w grupę demonstrantów. Pomijamy marginalne dla turystyki, lokalne niepokoje o podłożu religijnym: przy granicy z Malezją oraz dotyczące sporu o świątynię na granicy z Kambodżą. Tajowie uważają, że są to ich wewnętrzne sprawy i w przypadku demonstracji izolują się od innych narodowości, wręcz niedopuszczając gapiów, co w efekcie zwiększa bezpieczeństwo turystów. Najświeższe informacje są zawsze dostępne np na stronach dziennika http://www.bangkokpost.com/.

Kradzieże w Tajlandii

Kradzieże, rozumiane jako napaść lub rabunek są czymś niezwykłym na skalę ogólnokrajową. Turysta nie czuje zagrożenia i śmiało można powiedzieć że Polska jest znacząco mniej bezpieczna. Kradzież bez świadków jest natomiast możliwa. Dla zobrazowania przykład – nie wahamy się zostawić samochodu z kluczykami w stacyjce i włączonym silnikiem (klimą) przed sklepem gdy robimy krótkie zakupy, nie zamykamy drzwi frontowych od domu wychodząc w ciągu dnia na godzinę. Nie zostawilibyśmy natomiast portfela w otwartym samochodzie, ani otwartych tylnych drzwi od domu na noc. W sprzyjających okolicznościach można obawiać się kieszonkowców lub drobnych kradzieży, ale napaści rabunkowych nie.

Tajlandia zwierzęta

W Tajlandii mało jest niebezpiecznych zwierząt. Istnieją wprawdzie jadowite węże, skorpiony itp., ale sporadycznie i w większości nie stanowią śmiertelnego zagrożenia. W rejonach turystycznych nie słyszy się o poważnych problemach ze strony zwierząt. Praktycznie nie ma niebezpiecznych ani nawet uciążliwych owadów jak osy, pająki. Ilość komarów jest mniejsza niż w Polsce latem. Na komary świetnie sprawdzają się lokalne specyfiki dostępne w popularnych sklepach typu Family Mart lub 7/11 – Sketolene.

Tajlandia niebezpieczne zwierzęta

Niebezpieczne zwierzęta w Tajlandii to:

• 1) komary przenoszące gorączkę dengi
• 2) Małpy, które mogą ugryźć lub podrapać
• 3) Jeżowce i inne stworzenia morskie na które można nadepnąć
• 4) koralowce i inne morskie organizmy, które mogą oparzyć lub wywołać reakcje alergiczne.

Potencjalnie należy uważać na dzikie słonie (to wielkie szczęście takiego zobaczyć) i zachowywać zdrowy rozsądek ze słoniami oswojonymi (nie podchodzić od tyłu, podobnie jak do konia). W Tajlandii słonie nie stanowią zagrożenia dla turysty, więcej przeczytacie w Słonie w Tajlandii. Nie obserwujemy groźnych meduz, pająków, skorpionów ani innych paskudztw, z którymi może się spotkać w wielu innych wakacyjnych destynacjach. Nie mamy groźnych rekinów, nie znamy żadnego wypadku z rekinem. Po tygrysach dawno zaginął wszelki ślad, a Krokodyle i aligatory które zamieszkiwały kiedyś masowo Tajlandię stanowią lokalny przysmak i zostały w 100% zjedzone przez ludzi, można je oglądać dziś wyłącznie na farmach hodowlanych.

Węże w Tajlandii

Tajlandia jest bardzo „wężowym” krajem. Mieszka tutaj 170 gatunków węży, z czego 120 jest jadowitych, w czym 20 może być śmiertelnie jadowitych. Nie oznacza to bynajmniej, że węże stanowią istotne zagrożenie dla turystów. Mieszkając ponad 15 lat na Phuket, widziałem zaledwie kilka razy węże przy domach. Węże (włączając kobrę królewską, zamieszkującą głównie północny wschód Tajlandii) są płochliwe i nigdy nie atakują człowieka z innego powodu niż samoobrona. Wężowe BHP sprowadza się do niewchodzenia w zarośla czy zeschłe liście. Najwięcej ukąszeń węży odnotowuje się na terenach rolniczych, gdzie farmerzy przypadkowo nadeptują węże.

Tajlandia pająki

Groźne pająki występują w Tajlandii prawie wyłącznie na północy. Szczęśliwie nie mamy tak niebezpiecznych pająków jak w Ameryce Środkowej i Południowej czy nawet w Australii. Nie znamy żadnego przypadku ukąszenia przez pająka, które wymagałoby hospitalizacji nie mówiąc o gorszych konsekwencjach. Bądźcie spokojni, choć oczywiście osoby z arachnofobią nie powinny zbytnio się rozglądać w dżungli.

Tajlandia – zagrożenia dla turystów:

Choroby w Tajlandii

Niebezpieczne dla turystów to przede wszystkim AIDS i żółtaczka. Możliwe są zakażenia żywności od wędrownych sprzedawców. My namawiamy na próbowanie lokalnego kolorytu, ale unikajcie tych, którzy kaszlą, mają widoczne rany, albo są starzy. Także skaleczenia należy opatrywać natychmiast i traktować je środkami silniejszymi niż w Polsce, ponieważ gorąco i wilgoć dają bakteriom doskonałe warunki do rozmnażania. Drobne ranki i otarcia, które w Polsce po umyciu zagoją się same, tu,  niepielęgnowane i nieodkażane zaczną gnić. Nie trzeba mieć środków opatrunkowych i antybiotyków ze sobą – w każdej aptece doradzą, co zastosować, umyją i opatrzą ranę. Skaleczenia stóp na plaży mogą prowadzić do zakażenia gronkowcami, jednak nie należy demonizować. Gorączka Dengi jest niezwykle rzadka, a o malarii w Tajlandii się praktycznie nie słyszy. Patrz Szczepienia Tajlandia.

Problemy żołądkowe w Tajlandii

Zdecydowanie są mniej częste niż w Turcji czy Egipcie. Nawet najtańsze punkty gastronomiczne używają butelkowanej po 15 litrów wody, która jest tu tania i powszechna; nie ma problemu brudnej, czy zakażonej wody albo lodu. Należy natomiast zachować rozsądek w spożywaniu potraw. To co jedzą tubylcy nie zawsze będzie akceptowane przez nasze żołądki – potrawy bardzo pikantne, surowe lub suszone owoce morza, ryby czy owady mogą zepsuć nam wieczór.

Tajlandia – bezpieczeństwo a kokosy

Niebezpieczne w Tajlandii mogą być spadające na głowę kokosy (To nie żart).  Pochłaniają rocznie więcej ofiar niż wcześniej wymienione przyczyny, choroby itp. Nie wolno spacerować pod palmami, jeśli te nie są pielęgnowane przez ogrodników (w hotelach zwykle są).

Tajlandia – bezpieczeństwo a motocykle

Wypadki z jednośladami są przyczyną statystycznie jednej ofiary śmiertelnej na Phuket dziennie. W dużej mierze są to turyści. Zasady ruchu drogowego są inne niż w Europie, tu większy ma pierwszeństwo, czerwone światło jest zaleceniem, a jazda pod prąd niczym dziwnym. Wypożyczane motocykle nie są ubezpieczone. Po deszczu jest tu ślisko, piasek często leży na drodze, góry są strome. Jeśli dołączy się do tego społeczną akceptację i praktycznie brak sankcji za jazdę po pijanemu, to mamy kompletny opis problemu. Samochód jest bezpieczny; Tajowie jeżdżą powoli (dlatego, że są w większości bardzo kiepskimi kierowcami), choć ruch lewostronny wymaga koncentracji. Podczas wypadku lub innej przyczyny gdy musicie skorzystać ze szpitala, niezbędne jest okazanie ubezpieczenia lub zapłata za świadczenia przed udzieleniem pomocy. Na Phuket nie ma państwowych karetek pogotowia. Nie wolno przyjechać do Azji bez ubezpieczenia!

Słońce w Tajlandii

Jest przyczyną cierpienia wielu turystów. Pozornie jest tu niejednokrotnie chłodniej niż w Tunezji, Turcji czy Egipcie. Jednak jesteśmy prawie na równiku i słońce operuje niemiłosiernie, nawet przez chmury, i zwłaszcza nad wodą, gdy mamy złudne poczucie bezpieczeństwa, chłodzeni morską bryzą. Godzinę snorkelingu lub pływania na materacu bez koszulki oraz kremu ochronnego będziemy odchorowywać wiele dni. Kremy są dostępne na miejscu i zwykle tańsze niż w Polsce. Warto stosować na twarz wysoki faktor co najmniej 40, a na resztę ciała zaczynać od 25 i po złapaniu pierwszej opalenizny ewentualnie obniżyć go. Na poparzoną skórę polecamy żel aloesowy dostepny wszędzie, czy to w sklepie czy w aptece. Kapelusz i okulary są bardzo przydatne.

Niebezpieczne paragrafy i narkotyki w Tajlandii

Dla turystów niebezpieczne mogą okazywać się także inklinacje prawne. W Tajlandii posiadanie narkotyków jest karane, z karą śmierci włącznie. Tajskie więzienia należą do jednych z najcięższych na świecie i mało kto z nich wychodzi. Należy więc mieć się na baczności zwłaszcza, że nie wszystkie przestępstwa są oczywiste – obraza religii, a także rodziny królewskiej i jej wszelkich podobizn (również tych na pieniądzach) podlegają surowym karom. Ostatni wyrok wieloletniego więzienia dla Szwajcara za pomalowanie po pijanemu sprayem plakatu króla w miejscu publicznym jest wiarygodnym ostrzeżeniem. Wszelkie potencjalnie, pojawiające się problemy z policją należy załatwiać  najlepiej „do ręki”, tu i teraz. Udowadnianie niewinności zawsze trwa i kosztuje, zalecamy więc zawsze rozwiązywanie problemów tak szybko jak to tylko możliwe, niezależnie od naszej oceny kto zawinił w jakiejkolwiek sytuacji. Klasycznym przykładem są drobne stłuczki motocykli – będzie Wam łatwiej jeśli założycie, że w każdym wypadku winni jesteście Wy.

Odwodnienie i udar cieplny w Tajlandii

Brak odpowiedniej ilości przyswojonych płynów i przegrzanie organizmu dokucza wielu turystom, często bez ich świadomości tego faktu. Typowo objawia się wczesnym popołudniem, w czasie największego upału, jako senność i apatia, bez wyraźnego pocenia się. Potem przychodzi ból głowy, a czasem nawet nudności. Pamiętajmy, ze napoje gazowane, piwo i drink w środku dnia są zwykle natychmiast wypocone. Bardzo wartościowe natomiast są zimne soczyste tajskie owoce, zupa (np tajska zupa makaronowa), shake mleczny lub owocowy lub też duża ilość chłodnej wody. Zalecamy picie co najmniej trzech litrów płynów dziennie. Odwodnienie jest dodatkowo czynnikiem zwiększającym ryzyko choroby dekompresyjnej, więc nurkując zwracajmy szczególną uwagę na odpowiednie nawodnienie organizmu. W czasie kilkudniowych safari nurkowych dobrze mieć ze sobą na łodzi paczkowany zestaw soli mineralnych do rozpuszczania (dostepny tutaj w każdej aptece), lub pić napoje izotoniczne dostępne w każdym sklepie spożywczym.

Ile trwa lot do Tajlandii?

Z jakich serwerów skorzystać przy kupnie biletu lotniczego do Tajlandii?

Ile trwa lot do Tajlandii? Najkrótsze połączenie zapewni z pewnością bezpośredni lot czarterowy, czyli bezpośrednio z Polski do Tajlandii np. samolot czarterowany przez Rainbow. Taki lot trwa około 12 godzin. Jednak w trakcie podróży z Polski do Tajlandii liniami rejsowymi przesiadki są nieuniknione. Warto więc zastanowić się, które serwisy wyszukają nam najlepszą trasę z krótkim, ale wystarczającym czasem na przesiadkę. My korzystamy z portali: momondo, scyscanner, kayak. Szukając połączenia lotniczego przez te serwisy mamy podgląd na to, ile będzie trwać łącznie cała podróż. Dowiemy się też gdzie są przesiadki i jak długo będą trwały.

Dobre linie lotnicze latające do Tajlandii na Phuket

Ile trwa lot do Tajlandii na Phuket liniami Qatar Airways?

Linia oferuje wiele połączeń do Bangkoku, Phuket i innych popularnych lotnisk w Tajlandii. Decydując się na te linie lotnicze trzeba liczyć się z przesiadką w Katarze. Lot z Warszawy do Kataru trwa około 5 godzin, natomiast lot z Kataru na Phuket około 7 godzin. Całkowity czas takiej podróży waha się między 13h-20h, w zależności od czasu na przesiadkę. Bagaż nadajemy w Warszawie i odbieramy w miejscu docelowym, ponowne nadawania bagażu w Katarze nie jest konieczne.

Ile trwa lot do Tajlandii na Phuket liniami Emirates?

Nasza ulubiona linia lotnicza. Emirates lata się komfortowo, nie bez przyczyny linia kilkukrotnie była uznawana za najlepszą na świecie. Czas podróży tymi liniami lotniczymi wynosi w całości zazwyczaj od 13h do 19h z jedną przesiadką w Dubaju. Czas przesiadki wynosi zazwyczaj 4-5h. Lot z Warszawy do Dubaju trwa około 5-6 godzin, natomiast lot z Dubaju na Phuket około 6 godzin.

Pozostałe linie lotnicze latające do Tajlandii na Phuket

Dodatkowo, z Warszawy na Phuket w Tajlandii można dolecieć z jedną przesiadką liniami:

• Finnair przez Helsinki
• Turkish Airlines przez Stambuł

Możliwa jest także podróż z więcej niż jedną przesiadką. Niektórzy decydują się na drugą przesiadkę w Bangkoku. Decydując się na takie rozwiązanie, warto wiedzieć, że w Bangkoku są dwa lotniska. Więcej opisaliśmy w artykule Lotnisko Bangkok. Latając z więcej niż jedną przesiadką lub realizując każdy odcinek trasy innymi liniami lotniczymi, należy sprawdzić czy w miejscu przesiadki będzie konieczność odebrania i ponownego nadania bagażu.

Minimalny czas na przesiadkę – Minimum Connecting Time

Czas przesiadek może być krótszy lub dłuższy, w zależności od dostępnych lotów. Minimalny czas na przesiadkę (Minimum Connecting Time) może się różnić w zależności od powierzchni lotniska, w którym jest przesiadka oraz tego czy kraj ten znajduje się poza UE, gdzie obowiązują ścisłe kontrole imigracyjne. Przesiadki na drodze do Tajlandii mają miejsce zazwyczaj we Frankfurcie, Katarze oraz Dubaju. Warto mieć na każdym z nich chociaż 2h czasu, szczególnie jeśli nasza podróż obsługiwana jest przez różne linie lotnicze.

Bangkok Lotnisko

Lotniska w Bankogku

Wielu turystów ma wątpliwości dotyczące podróży, a  bangkok lotnisko główny temat wątpliwości.

W Bangkoku są obecnie dwa lotniska:

• Lotnisko Bangkok International Suvarnabhumi Airport (BKK) – nowe, obsługujące loty międzynarodowe i część lotów lokalnych;
• Lotnisko Don Muang Airport (DMK) – „stare” lotnisko, obsługujące część lotów lokalnych;

Oba lotniska są od siebie oddalone o ok. 30 km. Jeśli będziecie lecieli tranzytem przez dowolne lotnisko Bangkok, sprawdźcie na bilecie, z którego lotniska odlatuje linia lokalna – BKK czy DMK. Jeśli z BKK, to znaczy, że po odprawie wizowej i odebraniu bagażu powinniście się kierować do terminalu „Domestic”. Komunikacja wewnątrz lotniska jest ułatwiona przez ruchome chodniki, schody oraz windy.

Jeśli lot lokalny odbywa się z lotniska Don Muang (DMK), to macie do pokonania odległość około 30 km. Można to zrobić na trzy sposoby:

• Bezpłatny shuttle bus, kursujący od 5 rano do pólnocy. Aby znaleźć miejsce odjazdu busa sugerujemy skorzystanie z ekranów dotykowych. Aby móc skorzystać z bezplatnego transferu należy okazać bilet lotniczy z lotniska DMK przy stanowisku z szyldem AOT. Możemy spodziewać się dwóch busów na godzinę.
• Wziąć jedną z taksówek, podjeżdżają one prawie bezpośrednio pod terminal. Jazda taksówką kosztuje ok. 300 THB (ok. 30 zł)+ opłaty za lotnisko i autostradę, razem ok 500 THB (ok. 50 zł). Przejazd trwa 45 minut (maksymalnie 1 godzinę).
• Pojechać na drugie lotnisko autobusem odjeżdżającym z lotniska. W tym celu najpierw trzeba znaleźć „shuttle bus” – bezpłatny autobus kursujący pomiędzy terminalem a Centrum Transportu (Transportation Centre), autobus ten jeździ co kilka minut i podróż do Centrum Transportu zajmie maks. 10 minut. Po dojechaniu do Centrum Transportu wsiądźcie w autobus nr 554 lub 555. Bilet kosztuje 35 THB (ok. 3 zł), autobus kursuje co 30 minut, a podróż trwa około 1 godziny (czasem nieco dłużej, w zależności od natężenia ruchu na autostradach w Bangkoku);
• Kolejka miejska łączy Suvarnabhumi z centrum bangkoku ale jeszcze nie ma dobrego połączenia z Don Muang

Ciekawostki dotyczące nowego lotnisko Bangkok Suvarnabhumi:

Nazwa „Suvarnabhumi” została wybrana przez niedawno zmarłego Króla Tajlandii, Jego Wysokość Bhumibola Adulyadeja i oznacza „Złotą Ziemię”. Nazwa ta odwołuje się do całych Indochin, których tradycyjna nazwa „Złota Ziemia” oznacza region Tajlandii, Kambodży, Laosu i Myanmaru (Birmy). Lotnisko, wybudowane nakładem 3 miliardów USD, jest drugim co do wielkości na świecie, minimalnie mniejszym od lotniska w Hong Kongu.

Kod lotniska BKK został przejęty od „starego” terminala Don Muang, który teraz używa kodu DMK.

Więcej informacji o lotnisku w Bangkoku

Udogodnienia dla podróżnych w BKK:

• 130 punktów odprawy paszportowej przy przylocie, 72 przy odlocie;
• 26 punktów kontroli bagażu dla przylatujących, 8 punktów dla odlatujących;
• 22 taśmociągi do odbioru bagażu;
• 107 ruchomych chodników;* 102 windy;
• 83 ruchome schody;
• 2 równoległe, szerokie na 60 metrów korytarze o długości 4 km i 3,7 km (znajdują się na nich ruchome chodniki);
• Hotel Novotel na terenie lotniska, posiadający 612 pokoi; ceny od 90 USD
• 50 miejsc, gdzie można coś zjeść, w tym: restauracje, bary szybkiej obsługi (fast food); pizzerie; 4 winiarnie; dziesiątki punktów z kawą i przekąskami;
• Strefa sklepów wolnocłowych z artykułami luksusowymi (jest drożej niż na lotniskach w Europie);
• Punkt zwrotu VAT dla podróżnych w holu odlotów

Tajlandia – kultura i zwyczaje

Tajlandia – kultura, ciekawostki i porady dla Turysty 

To niezmiernie ważne, żeby odwiedzając jakiś kraj, szanować panującą w nim kulturę i zwyczaje. Tajlandia nie różni się pod tym względem od innych, chociaż Tajowie są bardzo tolerancyjni wobec turystów, niezwykle grzeczni i uśmiechnięci. Nie zawsze szczerze w naszym rozumieniu. O tym, kiedy uśmiech Taja jest szczery (oraz 1000+ innych ciekawych historii) pomagamy zrozumieć podczas wycieczki „Tajlandia – Kultura i Obyczaje”.

Nie można jednak zaprzeczyć, że kultura Tajlandii odbiega od tych, które znamy z Europy. Poniżej przedstawiamy kilka prostych wskazówek, czyli o czym należy pamiętać, aby nie urazić lokalnej społeczności i nie stać się wrogiem dla tubylców.

Tajlandia – kultura a świątynie 

Zasady odwiedzania buddyjskich świątyń nie odbiegają od powszechnie przyjętych zasad wchodzenia do miejsc kultu. Ubranie plażowe jest więc stanowczo niestosowne. Należy również zasłonić ramiona oraz zdjąć buty.

Mnisi, których łatwo poznać po szafranowych (pomarańczowych) szatach, nie mogą dotykać ani przyjmować niczego od kobiet.

Szacunek należy się również wszelkim wizerunkom i pomnikom Buddy. Nie polecamy wdrapywania się na pomnik w celu zrobienia zdjęcia.

Na ulicach, przy domach, w sklepach, można zauważyć małe ołtarzyki-domki, na których poustawiane są figurki i są to miejsca składania darów. Tajowie umieszczają w nich figurkę Buddy lub Dalaj-Lamy, albo wizerunek siedzącej kobiety, pozdrawiającej uniesioną ręką (jest to uosobienie dobrego ducha, który otacza ludzi opieką i który przychodzi na ziemię raz w roku, podczas chińskiego święta Vegetarian Festival w drugiej połowie października), bądź też figurkę poprzedniego monarchy, uważanego za patrona handlu. Dary, jakie składane są w domkach, to owoce (głównie mandarynki), napoje (najlepiej koloru czerwonego – bardzo popularna jest zatem czerwona Fanta), a także kadzidełka, świece i świeże kwiaty (czerwone róże, storczyki).

Król Tajlandii a kultura

W Tajlandii kultura nakazuje najwyższy szacunek dla Króla, a Tajowie odnoszą się do niego z oddaniem i miłością. Seanse w kinach rozpoczynają się od kilkuminutowego hymnu i filmu na cześć Króla i jego rodziny. Podczas hymnu należy wstać. Wizerunek króla znajduje się na wszystkich monetach i banknotach, dlatego też nie wolno nadepnąć na pieniądze, bo uważane jest to nie tylko za głęboką obrazę ale i przestępstwo. Zatem jeśli wypadnie Ci moneta, nie łap jej butem! Wizerunki króla i rodziny znajdują się w każdym tajskim domu i sklepie; obrazki, gadżety, koszulki w żółtym, królewskim kolorze można kupić na każdym kroku. Poprzedni monarcha był otaczany czcią, przypominającą uwielbienie Polaków dla Jana Pawła II. Więcej informacji przeczytacie w „Kochamy Króla„.

Tajlandia – kultura a kontakty międzyludzkie 

Gest Wai – ważny zwyczaj w Tajlandii

Tajowie pozdrawiają się, dziękują, witają i żegnają gestem złożenia rąk jak do modlitwy i skinieniem głowy. Gest ten nazywa się Wai. Pierwsza wykonuje ten gest osoba mniej ważna. Tajowie bardzo miło zareagują, jeśli będziesz używał tego gestu wobec nich. Podawanie ręki nie jest elementem tajskiej kultury.

Głowa i stopy – co wynika z tajskiej kultury?

Stopy są uważane za najniższą częścią ciała, zarówno fizycznie i duchowo i dlatego nie powinny być używane do niczego innego poza chodzeniem (np. nie do pokazywania niczego). Głowa natomiast jest najwyższą częścią ciała. Nie należy dotykać niczyjej (nawet dziecięcej) głowy bez wyraźnego zezwolenia. Jedną z największych gaf, jakie można uczynić w Tajlandii to wskazanie nogą na czyjąś głowę. Nawet, jeśli zrobisz to przypadkowo, bardzo obrazisz Taja.

W Tajlandii kulturalne jest ściąganie butów 

Buty, na których osadza się prawdziwy i symboliczny brud, powinny zostać ściągnięte przed wejściem jakiegokolwiek tajskiego domu. Dosyć popularne jest też ściąganie butów przed wejściem do miejsc usługowych i biur. Jeśli wahasz się, czy ściągać buty, czy nie, popatrz na wejście. Jeśli stoją jakieś buty, to znaczy, że tu należy je ściągnąć. W częściach turystycznych wyspy niewiele jest miejsc, w których należy ściągać buty, ale w dzielnicach tajskich warto zwrócić na to uwagę, aby nie popełnić gafy.

Kochamy Króla

Królestwo Tajlandii i Monarchia Tajlandii

9 czerwca 2016 Tajlandia obchodzila siedemdziesiąty rok panowania Bhumibola Adulyadeja, Ramy IX z dynastii Czakri. Rama IX przetrwał ponad 20 zmian na stanowisku premiera, kilkanaście konstytucji i zamachów stanu, odrodzenie demokracji w latach 80. i ostatni kryzys rządowy, rozpoczęty przez kontrowersyjnego, populistycznego premiera Thaksina Shinawatrę. Monarcha, cieszył się wśród poddanych szacunkiem, który dla europejskich monarchów jest już tylko wspomnieniem. Zmarł  13 października 2016 w Bangkoku a tron objął jego syn Maha Vajiralongkorn.

Król Rama IX (ur. 5 grudnia 1927 w Cambridge, zm. 13 października 2016)

Rama IX urodził się w USA, wstąpił na tron po zagadkowej śmierci swego brata. Za jego rządów Tajlandia nawiązała sojusz z USA, który przetrwał konflikty zbrojne w Korei, Wietnamie, Kambodży i ma się dobrze do dziś. Niewątpliwie brak zaangażowania zbrojnego Tajlandii w jakiekolwiek wojny naszego stulecia, jest przyczynkiem relatywnie dobrej pozycji gospodarczej Tajlandii w Azji Południowo Wschodniej. Naród uważa spokojne lata jako zasługę uwielbianego monarchy. Od czasu do czasu obserwujemy protesty społeczne, których geneza jest zwykle pro- lub anty- Taksinowska i oznacza powolne dojrzewanie demokracji. Tajowie przyzwyczajeni do silnej ręki rządów Króla, nie bardzo mogą odnaleźć się w sytuacji gdy Król jest już stary i coraz mniej angażuje się w politykę. Istnieją dwie liczące się, prawie równorzędnie akceptowane partie polityczne, o diametralnie innych poglądach co owocuje protestami ludności połączonymi z udowadnianiem, że poprzednie wybory były niedemokratyczne i żądaniem zmiany premiera. Pomimo rozdmuchiwania takich wydarzeń przez korespondentów z całego świata, protesty kojarzące się złowrogo w kryteriach europejskich, tutaj nie są groźne, zwłaszcza dla turystów. W czasie jednego z protestów CNN pokazywał „czołgi w Bangkoku” natomiast naprawdę był jeden czołg i jeden transporter. W obu bawiły się dzieci robiąc sobie zdjęcia z żołnierzami. Tajowie czują sie narodem wybranym i wolnym, a jednocześnie niepodzielonym. W czasie jednej z demonstracji policja dostała rozkaz rozpędzenia tłumu armatkami wodnymi. Rozkaz nie został wykonany, a po kilku dniach oficjalne komentarze mówiły że to dobrze, bo przecież nie godzi się by Taj obrażał Taja oblewając go zimna wodą. To jest niewątpliwa zasługa poczucia jedności narodowej, bardzo umacnianej przez Króla.

Był nie tylko głową państwa, samo-ustanowionym zwierzchnikiem sił zbrojnych, zwierzchnikiem religii buddyjskiej ale również zwierzchnikiem wszelkich innych religii. Pomimo braku realnej władzy, nie przeszkadzało mu to w ustanawianiu konstytucji i wykorzystywaniu siły politycznej wynikającej z czci, na pograniczu boskiego uwielbienia, którą obdarzał go naród.

Symbole Królewskie w Tajlandii

Praktycznie każdy Taj w czasie dnia obchodów miał na sobie żółtą koszulkę i czapeczkę z napisem „Kochamy Króla”. Żółty kolor to kolor poniedziałku czyli dnia, w którym urodził się Król. Poprzez zakładanie żółtych ubrań Tajowie wyrażają swoje uczucia dla monarchy. W ten dzień miliony ludzi zamieniło Bangkok w wielkie żółte morze, tysiące portretów Jego Wysokości, flag itp. pokryło cały kraj. Dla zwykłych obywateli takie święto to jedyna i niepowtarzalna okazja zobaczenia swojego monarchy na żywo. Gdy król pojawił się na balkonie, w złotych szatach, cały plac poderwał w radosnym okrzyku. Echa pozdrowień odbijały się od ścian Pałacu, a żółty falujący tłum machał flagami. Było to pierwsze publiczne wystąpienie Króla od 1999 roku. Jego Wysokość podniesioną dłonią pozdrowił naród.

„Dopóki Tajowie potrafią wspólnie działać dla dobra kraju, możemy być spokojni o jego przyszłość” -78 letni monarcha powiedział w czasie ceremonii 60 lecia panowania, Rama IX do ponad miliona zgromadzonych poddanych, którzy zbierali się już jeden dzień wcześniej w rejonie Sanam Luang, królewskiego placu w sercu Bangkoku, aby zając jak najlepsze miejsca. Ciągnący się przez trzy kilometry tłum przyjął wezwanie do jedności aplauzem, wznosząc okrzyk „Niech żyje król!”. Niektórzy szczerze płakali ze wzruszenia.

Portrety władcy Tajlandii

Wiszą na ulicach i mostach, w każdym urzędzie i sklepie, a figurki przedstawiające króla i królową można znaleźć w każdej buddyjskiej świątyni w kraju. W zmodernizowanej, buddyjskiej Tajlandii to echo ciągle żywej wśród prostych ludzi tradycji boga-króla. Tutejsza cześć dla króla może być porównywalna z czcią Jana Pawła II w Polsce. Fety na rzecz króla nie są „centralnie sterowane”, a są niezwykłym spontanicznym wyrazem czci całego narodu. Przed każdym seansem filmowym we wszystkich kinach wyświetlany jest hymn i krótki spot wysławiający Króla. Widzowie na znak szacunku oglądają go stojąc w milczeniu. Codziennie o 8:00 i 18:00 w radiu, telewizji i na głównych ulicach odgrywany jest hymn i w tym czasie Tajowie przerywają swoje zajęcia, zatrzymując sie nawet na środku ulicy. Pokazuje to z jakim szacunkiem ludzie odnoszą sie tu do narodowych symboli (jak bardzo inaczej niż ostatnio w Polsce)

Szacunek dla Króla Tajlandii

Brak szacunku dla Króla może być niebezpieczny, o czym przekonał się 57 letni Szwajcar, skazany na 10 lat więzienia za pomalowanie po pijanemu sprayem portretu króla. Został niedawno ułaskawiony. Można tu mówić o szczęściu, gdyż za obrazę majestatu można zostać skazanym do 75 lat pozbawienia wolności. Trzeba wiedzieć że tajskie więzienia należą do najcięższych na świecie i praktycznie sie z nich nie wychodzi. Rząd Tajlandii zablokował także dostęp do YouTube, najbardziej popularnego serwisu wideo na świecie. Według tajskich urzędników, w serwisie pojawił się film, w którym obraża się króla Bhumibola Adulyadeja. Absolutne poparcie dla takich działań jednoczy naród.
Król mówił biegle po angielsku, francusku i niemiecku. Świetnie grał na saksofonie i był wielbicielem jazzu. Prowadzone pod auspicjami króla prace badawcze nad użyciem oleju palmowego jako dodatku do paliw (biopaliwo :-)) zakończyły się sukcesem, ale nie wprowadzono ich na razie w życie. Król jest właścicielem patentu na napowietrzanie wody. Prawdziwy kalejdoskop.
Król wynalazł także sposób przezwyciężania biedy. Ten sposób nazwał „Nowa Teoria”. W rejonach gdzie nie ma stałych źródeł wody, organizuje się samowystarczalne gospodarstwa. Na niewielkim kawałku ziemi, rolnicy zakładają warzywniak i hodują drób, sadzą sad owocowy i poletko ryżowe, a także staw zasilany deszczówką, w którym można hodować ryby. Na takiej maleńkiej farmie wszystko jest wzajemnie zależne: nieczystości są używane jako nawóz, a rośliny tak dobrane aby dawały płody okrągły rok, powodując gospodarstwo samowystarczalnym. Król życzył swoim poddanym wytrwałości pogodzenia się z trudami życia, a także koniecznie pomagania jeden drugiemu. Władca nie przestaje powtarzać, że do szczęścia nie potrzeba być bogatym. ” Nie ważne czy jesteśmy krajem bogatym, ważne jest tylko czy żyją tu szczęśliwi ludzie. Jeśli ograniczymy się w naszych wymaganiach, zapomnimy o chciwości, możemy odmienić nasze życie, możemy stać się niezależni i wszyscy możemy być szczęśliwi” – mówi Król. Ten system nie tylko pozwolił Tajlandii wyjść z kryzysu ekonomicznego, ale też poradzić sobie z w walce z narkotykami – wiadomo przecież, że takie farmy dawałyby sposobność hodowli opium w górskich rejonach, popularnych z upraw maku. „Nowa Teoria” cieszy się powodzeniem, a rolnicy dosłownie błogosławią swojego Króla. I w ten oto sposób Tajlandia z każdym rokiem coraz mniej jest uzależniona od importu, a Król prawnie nosi tytuł „Pana Narodu”

Tajski masaż

Rodzaje masaży w Tajlandii

Masaże wykonywane są na wygodnych materacach lub niskich łóżkach. W wielu miejscach masaż wykonywany jest w zasłoniętym boksie, panuje kameralna atmosfera, relaksująca muzyka, przygaszone światło, czasem kadzidełko. Jest duża szansa na drzemkę – no chyba, że to masaż tajski 😉

Klasyczny masaż tajski

Trwa standardowo 1 godzinę (jest to wersja komercyjna, prawdziwy masaż tajski trwa co najmniej 2 godziny). Polega na uciskaniu, naciąganiu i wyginaniu oraz masowaniu wszystkich mięśni i stawów ciała. Może być wykonany łagodnie lub mocno – w zależności od życzenia.

Masaż Tajski z wonnymi olejkami

Trwa 1 godzinę i polega na delikatnym masowaniu wszystkich mięśni ciała z użyciem zapachowych olejków (można wybrać, rodzaj olejku, który chcemy, żeby był użyty).

Tajski Masaż stóp

Trwa 0,5 lub 1 godzinę i jest połączony z masażem łydek. Polega na uciskaniu, masowaniu poszczególnych części stop. Masażystka używa rąk i specjalnej drewnianej pałeczki do uciskania. Refleksologia mówi, że stopy są mini mapami całego organizmu, dlatego naciskając na pewne znajdujące się na nich punkty, można stymulować niemal wszystkie części ciała, usuwać z nich napięcie i stres. Już samo masowanie stóp pobudza siedem tysięcy zakończeń nerwowych, co działa nie tylko odprężająco, ale też poprawia krążenie. Na ćwiczenie refleksologiczne wystarczy minuta, dwie.

Tajskie masaże karku i głowy

Trwają ok. 0,5 godziny i polega na uciskaniu i masowaniu mięśni karku, szyi, głowy i twarzy. Masowany siedzi w wygodnym fotelu.

Masaż twarzy w Tajlandii

Trwa ok. 1 godziny i jest zwykle połączony z nałożeniem maseczki odżywczej.

Inne rodzaje masażu dostępne w Tajlandii

Często opracowywane przez poszczególne salony SPA, są niedostępne w salonach typu 2w1 przy ulicach. Przy wykorzystaniu ciepłych kamieni, woreczków i innych akcesoriów, łącząc wiedzę o akupresurze z naturalnymi kosmetykami dają możliwość doświadczenia wspaniałego relaksu.

Kuchnia tajska

Tajlandia kuchnia – jakie są elementy kuchni Tajskiej?

Tajska kuchnia nie wymaga rekomendacji. To nie przypadek, że robi furorę w Europie i Ameryce, zarówno w klasycznej postaci, jak również jako źródło pomysłów dla kuchni typu fusion. Zderzenia różnych, wydawałoby się niepasujących smaków, są co najmniej odważne; mieszanie mięsa z rybami, mleka kokosowego z papryką, czy rosołu z miętą, wydaje się przedsięwzięciem skazanym na kulinarny dramat. Jednak Tajowie potrafią osiągać wspaniałe efekty.

Kuchnia Tajska jest egzotyczna, niezwykła i bardzo smaczna. O tajskiej kuchni napisano setki grubych książek, tak więc nasze informacje są zaledwie opisem wierzchołka góry lodowej. Tutejsza kuchnia składa się z potraw 100% tajskich, kuchni chińskiej w czystym wydaniu i pełnej gamy tego, co pośrodku. Wiele potraw jest bardzo pikantnych i to są te czysto tajskie. One jedzone są zwykle łyżka trzymaną w prawej ręce i widelcem służącym do nakładania, w lewej. Na odwrót jest dla Tajów śmiesznie. Dania chińskie nie są pikantne i są jedzone pałeczkami.

Tajskie restauracje

Zamawiając jedzenie w restauracji tajskiej należy używać dwóch sformowań „Pet nitnoj krap” co znaczy „mało pikantne” – wtedy będzie szansa to zjeść 😉 a jeśli nie lubicie ostrego jedzenia: „Maj pet krap”. Wiele restauracji w resortach turystycznych oferuje zmodyfikowana tajską kuchnię – mniej pikantną i serwowaną w konwencjach „białych” ludzi. My unikamy restauracji pełnych turystów, gdzie bywa drogo, byle jak, a czasem (choć bardzo rzadko) nieświeżo. Zasada jedzenia tam, gdzie jest pełno miejscowych, nigdy nas nie zawiodła. Oprócz kuchni tajskiej trzeba koniecznie spróbować owoców morza, które są tutaj świeże, doskonałego gatunku i zwykle tanie.

Tajskie jedzenie

Czasami jedzenie wymaga odwagi, obserwując „lokal”, w którym jest przyrządzane. Istnieje pełna gama restauracyjek, od wystawnych i ogromnych, po rodzaj polowej kuchni, zwykle jednogarnkowej, zbudowanej na przyczepie motocykla. Świeże produkty są podstawą tutejszej kuchni. Minimalna ilość składników jest wcześniej przetworzona. Prawdopodobnie jest to powód dla którego większość Tajów wygląda tak zdrowo. Tajowie nie zgadzają się z europejską koncepcją trzech posiłków dziennie. Jedzą zawsze, gdy tylko mają na to ochotę. Wszędzie dostępne są setki miejsc gdzie można coś wrzucić na ząb, jeśli nie na ciepło, to choćby owoce. Ostatnie wyniki badań potwierdzają, że styl jedzenia „często a mało” oznacza równomierne rozłożenie energii dostarczanej do organizmu, zamiast napychania żołądka zalegającym wiele godzin pokarmem.

Tajski styl jedzenia

Tajowie kochają swoje jedzenie, które stanowi jeden z istotnych elementów ich życia. Nie tylko sam pokarm, ale sposób celebrowania posiłków: bez pośpiechu, rodzinnie i zwykle wystawnie, jest przyczynkiem dumy z rodzimej kuchni. Jedzenie nie jest tu podawane na oddzielnych talerzach, jak u nas. Zamiast tego każdy dostaje talerz z ryżem. Dania główne ustawiane są na środku stołu, z którego ucztujący nabierają niewielkie porcje, kładą na ryż i jedzą. Ten sposób umożliwia symboliczne i realne współdzielenie posiłków, a także więcej kulinarnych doznań. Tutejsza kuchnia nie ma przystawek, ani dodatków. Zamawiając jedzenie przynoszone jest ono w kolejności wykonania, a nie razem. Jeśli ktoś jest nadal głodny po posiłku, po prostu zamawia się jeszcze coś, aż wszyscy są usatysfakcjonowani. Jedzenie, które pozostanie, może być na życzenie zapakowane i zabrane ze sobą. Tajowie niechętnie próbują zagranicznego jedzenia i generalnie nim pogardzają.

Tajskie bary

Maleńkie bary wszelkiej maści są wszechobecne. Gdy przechodzicie przez targ spożywczy na pewno można tam znaleźć pełną gamę dziwnych, egzotycznych potraw. Podejrzane kiełbaski, kulki mięsne i rybne, owoce morza, smażony drób lub raczej jego elementy, sałatka z papai, odmiany potraw curry, wieprzowe wnętrzności i konserwowane owoce, a także tajskie ciasteczka i słodycze. Lista nie ma końca. Jednymi z najbardziej egzotycznych są bary z owadami. Te przysmaki pochodzą z północy kraju, ale nabierają popularności. W wielu miejscach można kupić prasowane koniki polne, chrząszcze, larwy i jajka mrówek. Jeśli szukamy mniejszej dawki egzotyki – jednodaniowe bary z zupą makaronową są bardzo powszechne. Znane jako „groat tee-ow” serwują zupę po 20-30 THB. Zamawiając zupę, należy wybrać jej rodzaj: „Sen mee” to cienki makaron ryżowy, „Sen lek” makaron jajeczny nitki, a „Sen Yai” szerokie wstążki, zwykle sojowe. Następnie należy wybrać rodzaj mięsa: kurczak „kai”, wieprzowina „moo”, wołowina „neua”, kulki mięsne „look chin”. Po wyborze rodzaju makaronu i mięsnej „wkładki”, komponenty są gotowane na sitku, często wprost w dużym garnku z rosołem, a następnie łączne i podawane z kiełkami soi. Można je doprawiać suszoną papryką, octem i cukrem do smaku. Taki bulion da sie komfortowo zjeść w środku upalnego dnia, zapewni nam powrót sił i stanowi zabezpieczenie przed odwodnieniem.

Wybór tajskich dań

Jest tak wiele tajskich dań, że sami nie wiemy jak próbować je opisać. Myślimy jednak, że kilka z nich jest klasyczne i dostępne praktycznie w całym kraju. Jeśli nie próbowaliście tajskiej kuchni, zacznijcie od pierwszych trzech, jedzonych w małej ilości i zmieszanych z ryżem. To da wstępny obraz, czego można się spodziewać dalej.

Som-Tam, Pikantna Sałatka z Zielonej Papai
Główne składniki: papaja, pomidory, zielony groszek, suszone krewetki, papryczki chili, orzeszki ziemne, czosnek, sok z limonki, sos rybny.
Som-Tam jest narodowym tajskim przysmakiem. Mówi się, że każdego dnia 15 mln Tajów (czyli 1/4) je ten smakołyk. Zielona papaja jest nacinana nożem wzdłuż a następnie ścinana, tworząc cienkie długie nitki. Poszatkowany owoc jest ubijany tłuczkiem w moździerzu z pozostałymi składnikami, aby wydzieliły się soki i olejki eteryczne chili. Potrawa może być paląco pikantna; pamiętaj o wskazówkach jak zamawiać mało pikantne.

Tom Yam Goong – Pikantny rosół z krewetek
Główne składniki: krewetki, pieczarki, pomidory, cebula, trawka cytrynowa, liście i sok limonki, papryczki chili, pasta chili, sos rybny.
Tom znaczy po tajsku „gotować” a gdy jest używane w nazwie potrawy, oznacza zupę. Yam znaczy kwaśne, a goong krewetki. Jest kilka odmian tej zupy: z rybą, mieszanką owoców morza, albo grzybami. W każdej wersji zupa eksploduje smakiem na podniebieniu. Pikantny bogaty smak, przechodzi po chwili w orzeźwiający kwaskowaty za skutkiem cytrusów.

Tom Kah Kai – Rosół drobiowy z mlekiem kokosowym
Główne składniki: mleczko kokosowe, kurczak, trawka cytrynowa, liście i sok z limonki, sos rybny, korzeń galangal.
Mleko kokosowe jest jednym z nielicznych przetwarzanych składników tajskiej kuchni. Zawiera dużą ilość tłuszczu, aczkolwiek bardzo łatwo przyswajalnego i dostarczającego dużo energii. Używane jest do zup i potraw curry. W tej zupie daje ono słodycz skomponowaną z kwaskowatą nutą cytrusów i minimalną goryczką korzenia.

Gairng Kee-Ow Waan – Słodkie, zielone curry
Główne składniki: mleko kokosowe, mięso, pasta z zielonego curry, liście bazylii i limonki, sos rybny, cukier, brindżal.
Najczęściej robione jest z kurczaka, ale spotyka się też wieprzowe i wołowe. Garing znaczy curry, kee-ow to zielony, a waan znaczy słodki. Różne tajskie curry są robione z past curry. Pasty można robić samemu, ale są dostepne na wszystkich bazarach jako standardowy półprodukt kulinarny. Brindżal jest rodzajem bakłażana. Ta potrawa jest delikatna, słodka i lekko pikantna.

Gairng Pet – czerwone curry
Główne składniki: Mleko kokosowe, mięso, brindżal, pasta z czerwonego curry, liście limonki, cukier, sos rybny.
Czerwone curry ma konsystencję zupy. Jest zwykle bardzo pikantne, czyli „pet” po tajsku. Pasta zawiera czerwone papryki, pastę z krewetek, czosnek, korzenie, kolendre, trawkę cytrynową.

Masaman Neua – wołowina w curry
Główne składniki: Ziemniaki, mięso, cebula, orzechy ziemne, mleko kokosowe, pasta curry masaman, cukier i sól.
Południowotajskie danie, ma silne wpływy kuchni malajskiej i indyjskiej. Jest delikatne i kremowe, z głębokim smakiem. Zwykle serwowane z wołowiną.

Pad Tai – smażony makaron
Główne składniki: makaron ryżowy, kiełki fasoli, jajko, czosnek, sok z limonki, cukier, sos rybny.
Jest wiele odmian tego klasycznego tajskiego dania, ale podstawowa wersja jest smażoną mieszaniną, w której na koniec zrobiono jajecznicę. Wiele odmian zawiera różne liście i mięsa. Dobry Pad Tai nie powinien być suchy ani tłusty.

Khao Pad – smażony ryż
Główne składniki:Gotowany ryż, olej, jajko, warzywa, mięso, sos sojowy i rybny.
Khao znaczy ryż, a pad podsmażany. To jest szybkie powszechnie jedzone danie, jako że wszyscy Tajowie mają na wyposażeniu kuchni specjalne gotowarki do ryżu, w których utrzymuje sie on ugotowany, gorący i sypki przez cały dzień. (My też taki mamy :-)). Zmieszane z warzywami i mięsem lub owocami morza daje się przygotować w kilka minut.

Yam Talay – kwaśna pikantna sałatka z owoców morza
Główne składniki: Owoce morza, szalotki, chili, pasta z krewetek, sok z limonki, sos rybny.
Dania Yam są tłumaczone jako pikantne sałatki, ale praktycznie nie zawierają warzyw. Jest wiele ich odmian, także z rybami i mięsami. Wszystkie są chrupiące, kwaśne i pikantne.

Laap – Mielone mięso z miętą
Główne składniki: mielona wieprzowina, szalotki, liście mięty, tłuczone chili, sos z limonki i rybny.
Północno-wschodnie danie jest często nazywane mięsną sałatką, ale również ono nie zawiera praktycznie warzyw. Przygotowywane z duszonego mielonego mięsa, które nabiera orzeźwiającego smaku pod wpływem mięty i soku z limonek.

Plah Raat Prik – Ryba smażona w sosie słodko kwaśnym
Główne składniki: Ryba, słodki sos chili, sos z limonki.
Na Phuket jest mnóstwo doskonałej klasy ryb. Ten rodzaj ryby zadowoli każde podniebienie. Ryba jest pieczona w całości, pozbawiona łusek i ozdobnie ponacinana do szkieletu. Po posoleniu, usmażona na złoty kolor na głębokim tłuszczu, podawana jest z sosem słodko kwaśnym. Mięso idealnie odchodzi od ości, a smak doskonale rozprzestrzenia się, gdy jest spożywana z ryżem.

Plah Samlee Dairt Dee-ow – sałatka rybna z zielonym mango
Główne składniki: Suszona na słońcu ryba, szatkowane zielone mango, szalotka, chili, sos z limonki, sos rybny, cukier.
Na potrzeby tego dania ryba jest rozcinana i suszona na słońcu przez połowę dnia. To powoduje zmacerowanie mięsa podobnie jak w wyniku marynowania. Następnie ryba jest smażona na głębokim tłuszczu i podawana z mango, w sałatce, która jest kwaśna pikantna i bardzo soczysta.

Boo Pat Pong Garee – Krab w sosie curry
Główne składniki: krab, cebula, jajko, zioła, pasta curry.
Mięso z kraba jest słodkie i niezwykle delikatne. Jedynym problem jest nakład wysiłków na wydobycie go ze skorupek i szczypiec. Zwykle podawany jest połamany na kawałki, aby ułatwić jedzenie albo w całości z dołączonym narzędziem podobnym do dziadka do orzechów.

Desery Kuchni Tajskiej
Tajskie desery są zwykle nieakceptowanie słodkie i nie mają wielu amatorów. Niektóre są jednak ciekawe. Żelki podawane z syropem klonowym i mlekiem kokosowym na lodzie będą na pewno smakowały dzieciom. My proponujemy raczej talerz owoców które są tu niezwykłe. Można też skusić się na mango z kleistym ryżem czy też banana w mleku kokosowym lub ciasto bananowe. Doskonałym pomysłem jest także orzeźwiający koktajl owocowo lodowy lub lody kokosowe.

Jeżeli chciałbyś nauczyć się samodzielnie przyrządzać tajskie potrawy- zapraszamy na naszą szkołę gotowania. Kursy organizuje Małgosia w wielu miastach w Polsce. Napisz do nas, aby uzyskać więcej informacji.

Owoce Tajlandii

Warto spróbować jak smakują owoce Tajlandii! Dowiedzcie się, który to śmierdzący owoc z Tajlandii 🙂

Wszystkie owoce Tajlandii są świeże, wyrośnięte na słońcu, cudownie dojrzałe i pełne aromatu. Ziemia jest bardzo urodzajna, a czas wegetacji krótki, dzięki czemu nie stosuje się nawozów sztucznych, ani żadnych chemikaliów do opryskiwania drzew ani w przechowalnictwie.

Owoce można kupić na bazarach (często należy posługiwać się językiem migowym lub tajskim), w supermarketach (drożej i mniej świeże) lub porcjowane z mobilnych budek. Ta ostatnia opcja jest szczególnie interesująca, owoce Tajlandii są czyste, obrane, schłodzone na lodzie, i podane w jednorazowym opakowaniu z długim patyczkiem by nie pobrudzić sobie rąk sokiem. Cena porcji wynosi zwykle od jednego do trzech złotych.

Ten artykuł opowiada o owocach Tajlandii. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o kuchni tajskiej, zobacz tutaj.

Banan w Tajlandii

Tajska nazwa: Kluai
Dostępność: cały rok

Banany są najbardziej popularnymi owocami tropikalnymi, a Tajlandia ma ich około 20 różnych odmian, poczynając od maleńkich, bardzo słodkich, rozmiaru palca, do bardzo dużych z grubą złotą skórką. Tajowie jedzą banany gdy te są jeszcze zielone, jak warzywa z pikantnymi przyprawami. Bardziej dojrzałe, ale wciąż zielone są plasterkowane i suszone na słońcu na odmianę czipsów, inne są smażone, a potem gotowane w syropie (kluai ping) , gotowane z cukrem (kluai chuam), smażone w głębokim tłuszczu (kluai khaek), gotowane w mleku kokosowym z cukrem i solą (kluai buat chi), wędzone w łupinach (kluai phao) i kto to wie co jeszcze 😉

Kokos w Tajlandii

Tajska nazwa: Ma-phrao
Dostępność: cały rok

Kokosy zajmują podobne miejsce w tajskiej kuchni jak ziemniaki w polskiej. Mleko kokosowe jest składnikiem wielu zup i potraw curry; po zagęszczeniu lub jako wiórki, używane jest do przygotowywania różnych deserów, zwłaszcza w kompozycji z kleistym ryżem, jako chrupiące wióry gotowane w brązowym syropie cukrowym i niezliczonej ilości innych przepisów. Młode, zielone kokosy są pełne soku i mają miękki miąższ. Serwowane są jako mocno schłodzony świeżo otwarty orzech, z którego wypija się orzeźwiający napój przez słomkę. Miąższ można jeść łyżeczką. W dojrzałym owocu nie ma już soku, za to miąższ staje się gęsty i bardzo smaczny.

Słodkie jabłko różane „Rose apple” w Tajlandii

Tajska nazwa: Noi-na
Dostępność: cały rok

Ten owoc Tajlandii ma kształt małej gruszki, intensywna czerwona skórka przypomina w dotyku wosk. Je się go pokrojonego w kawałeczki lub tak jak polską gruszkę, gdyż niejadalne gniazdo nasienne znajduje się u podstawy owocu. Jabłko to ma słodki gruszkowo – jabłkowy smak i konsystencję. Jest bardzo popularny i można go kupić na wszystkich straganach i w budkach z owocami.

Durian – śmierdzący owoc z Tajlandii

Tajska nazwa: Thurian
Dostępność: Maj – Sierpień

Niezwykły, najbardziej egzotyczny z owoców, nazywany królem owoców Tajlandii. Durian jest niezwykłym połączeniem smaku i zapachu. Wielki owoc, wygląda jak głowa kolczastej maczugi. W środku znajdują się biało-żółte cząstki. Konsystencja przypomina banana. Słodko kwaśny smak jest nieporównywalny do niczego. Bardzo intensywny zapach przypominający ser pleśniowy, jest powodem zakazu jego wywozu i transportu publicznymi środkami komunikacji. Także wiele hoteli zabrania wnoszenia durianów na swój teren. Zapach duriana utrzymuje się bowiem w pomieszczeniach tygodniami, a jego specyfika powoduje, że ma tak samo dużo wielbicieli jak i wrogów. Trzeba go koniecznie spróbować.

Winogrona w Tajlandii

Tajska nazwa: A-ngune
Dostępność: Wrzesień – Kwiecień

Prawdziwe winogrona w tak gorącym klimacie? Tak, odmiany czerwona i biała i są dostępne dzięki pracom badawczym Kasetsat Agricultural University. Odmiany dojrzewające w tropikalnych warunkach są istotnym elementem przychodu sadowników z prowincji Nakhon Pathom, Ratchaburi Samut Sakhon. Tajskie wino jest jednak trochę zbyt słodkie dla europejskiego podniebienia, a cena relatywnie wysoka.

Gujawa w Tajlandii

Tajska nazwa: Farang
Dostępność: cały rok

Nikt nie wie dlaczego Tajowie nazywają gujawę tak samo jak Europejczyków. Prawdopodobnie fakt pochodzenia tego owocu z Hiszpanii miał z tym coś wspólnego. Niezależnie od domysłów gujawa jest jednym z bardziej popularnych owoców na przekąski, jedzonych zarówno z dojrzałych jak i zielonych owoców, często z dodatkiem cukru i soli. Występują dwie odmiany, w jaskrawo – zielonej łupince można znaleźć biały lub czerwony miąższ o identycznym smaku.

Smoczy owoc w Tajlandii

Tajska nazwa: Khanun
Dostępność: Grudzień – Czerwiec

Smoczy owoc zawdzięcza swoją nazwę fantazyjnemu kształtowi, przypominającemu fioletowe płomienie. Jest podłużny, wielkości grapefruita. Po rozkrojeniu jest biały lub jasnofioletowy z widocznymi, licznymi czarnymi kropkami. Zjada się miąższ bez skórki; owoc nie ma twardej pestki. Cierpki i kwaśny w smaku, konsystencją przypomina nektarynkę albo kiwi. Często serwowany na deser w restauracjach.

Liczi w Tajlandii

Tajska nazwa: Lin-chi
Dostępność: Kwiecień – Czerwiec

Pierwotnie ten sławny, delikatny owoc był importowany wyłącznie z Chin i sprzedawany w bardzo wysokich cenach. Dziś powstało wiele sadów lichie w północnej Tajlandii, co radykalnie zmieniło ceny. Kilka odmian ma słodki smak z delikatna cierpką nutą. Dostępne w Tajlandii odmiany mają kolory od różowego do ciemnoczerwonego. Poza sezonem dostępny jest puszkowany w syropie. Po schłodzeniu doskonały jako deser. Serwowany zimny w kieliszku ze zmrożoną wódką zachwyca Słowian.

Mango w Tajlandii

tajska nazwa: Ma-muang
Dostępność: Marzec – Czerwiec

Ci, którzy znają mango głównie z puszek lub terenów innych niż Azja, mogą odkryć całkiem nowy smak. Na tajskich rynkach występuje kilkanaście odmian, głównie szczepy niedostępne nigdzie indziej. Koneserzy tego owocu z sąsiednich krajów importują z Tajlandii ponad 3tys. ton rocznie. Tajowie jedzą mango na wiele sposobów, zależnie od rodzaju owocu. Niektóre odmiany serwowane w czasie maksymalnej dojrzałości podawane są na kulach kleistego ryżu z polewą mleka kokosowego są ulubionym deserem. Jasno żółte ok rong i nieco ciemniejsze nam dok mai szczególnie nadają się do tego celu. Inne rodzaje, takie jak kiao sa woei są chętnie spożywane w sałatkach, gdy ich skórka jest wciąż głęboko zielona, a miąższ jeszcze całkiem biały. Mango bywa także marynowane ma-muang dong, podawane w syropie ma-muang chae im solone i suszone ma-muang khem lub przetwarzane na dżemy lub pikantne sosy.

Mangostynka w Tajlandii

Tajska nazwa: Mang Khut
Dostępność: Kwiecień – Wrzesień

Południowa Tajlandia, a zwłaszcza obszar wokół Surat Thani blisko Phuket i Koh Samui jest najpopularniejszym terenem upraw mangostynek, będących w całym kraju symbolem pory deszczowej. Ten wspaniały owoc ma grubą brązowo czerwoną łupinę, wewnątrz której kryją się soczyste słodko kwaśne cząstki z lekko cierpką nutą. Im więcej cząstek jest w łupince tym mniej zawiera ona pestek. Najłatwiej obiera się przy użyciu noża, którym rozkrawamy skórę w połowie i rozdzielamy na dwie części. Jest to zwyczajowy tajski lekki deser po posiłku. Sok zostawia plamy bardzo trudne do wywabienia, w związku z czym niektóre hotele zakazują wnoszenia mangostynek na swój teren.

Pomarańcze w Tajlandii

Tajska nazwa: Som
Dostępność: cały rok

Te jedne z najsłodszych i najbardziej soczystych pomarańczy na świecie nie zachęcają wyglądem. Są zwykle małe, częstokroć zielone i pomarszczone. Wspaniałe w smaku, jedzone w klasyczny sposób, w formie wyciskanych soków czy shake’ów na lodzie są w Tajlandii wszechobecne.

Ananas w Tajlandii

Tajska nazwa : Sapparot
Dostępność : Cały rok

Ananas sprowadzony przez Krzysztofa Kolumba z Centralnej Ameryki dotarł do Tajlandii kilka wieków temu, znajdując tu doskonałe warunki do wzrostu zwłaszcza w żyznych glebach wzdłuż wybrzeży. Rozszerzanie jego plantacji spowodowało, że Tajlandia jest dziś największym na świecie eksporterem puszkowanego ananasa. Konsumować można jako świeże, soczyste owoce Tajlandii lub używać jako dodatku do gotowanych zup (jak na przykład pikantne kaeng khua sapparot i phat sapparot, w których ananas jest smażony z krewetkami). Jest to jeden z najtańszych tajskich owoców – w cenie hurtowej kosztuje często kilkanaście groszy za sztukę. Spotyka się około 80 rodzajów ananasów. Niektóre z nich hoduje się wyłącznie dla ozdoby. Ananas pięknie kwitnie, choć tylko jeden raz w życiu. Waga owoców waha się od 0,5 do 4 kg. Ananasy w Tajlandii są bardzo soczyste i słodkie, aczkolwiek osoby z problemami gastrycznymi powinny spożywać je z umiarem.

Pomelo w Tajlandii

Tajska nazwa: Som-o
Dostępność: Cały rok

Tajska odmiana grapefruita, jest bardziej słodka i znacząco większa. Istnieją różne odmiany – żółte, zielone i czerwone. Nieobrany owoc może być przechowywany do miesiąca czasu, gdyż masywna łupa chroni go przed wysychaniem. Serwowany jako lekki deser po posiłkach. Kupując warto wybrać wersję obraną, co zaoszczędzi ciężkiej pracy zrywania skóry.

Rambutan w Tajlandii

Tajska nazwa: Ngo
Dostępność: Maj – Wrzesień

Rubinowo czerwony Rambutan pokryty zielonymi włoskami jest jednym z najbardziej atrakcyjnych owoców Tajlandii. Jest również jednym z najlepszych. Tajskie Rambutany są uważane za znakomite , ich słodycz stymuluje duże ilości eksportowanych owoców zarówno świeżych jak i puszkowanych. Uprawiany jest w rejonie Chanthaburi and southern i SuratThani zaopatrując blisko położone Bangkok, Phuket i Samui.

Arbuz w Tajlandii

Tajska nazwa: Taeng-mo
Dostępność: Cały rok

W Tajlandii rosną dwa rodzaje – z czerwonym lub żółtym miąższem. Mają taki sam smak, ale odmiana żółta jest droższa, gdyż Tajom kolor żółty kojarzy się ze złotem, a także jest kolorem królewskim – obydwa symbolizują bogactwo. Tajowie jedzą arbuzy ze solą, wyciskają sok, a także robią wspaniałe koktajle na kruszonym lodzie.

Tamarind w Tajlandii

Tajska nazwa: Makham wan
Dostępność: Grudzień – Marzec

Owoc Tajlandii o nazwie popularnego sosu, ma tą samą nutę smakową – słodko kwaśną. Po obraniu zwykle jest jedzony świeży, lub gotowany w wodzie daje odświeżający napój. Inna, bardziej kwaśna odmiana jest używana w różnych potrawach dla aromatyzowania smaku.

Prezenty z Tajlandii

Okazje do zakupów prezentów z Tajlandii

Ceny większości produktów są znacząco mniejsze niż w zachodniej Europie, co daje możliwość przywiezienia ciekawych pamiątek czy praktycznych prezentów z Tajlandii. Ceny towarów importowanych są zwykle zbliżone do europejskich. Większość globalnych marek stosuje zasady określania cen detalicznych, więc można spodziewać się, że produkty Coca Cola, Mc Donald, Heineken, Canon itp, będą prawie takie same jak w Polsce. Najlepszą okazje do zakupów stanowią produkty tajskie, takie jak odzież, tkaniny, tekstylia, rękodzieło, ceramika, biżuteria, perły, złoto, srebro, meble, antyki i dzieła sztuki. We wszystkich turystycznych rejonach Tajlandii można znaleźć galerie handlowe przy hipermarketach. Jednak najlepsze ceny uzyskać można zwykle daleko od resortów i hoteli. Tajskie miasta i osiedla otoczone są sklepami i bazarami, na których można kupić wiele atrakcyjnych towarów w okazyjnych cenach. Wizyta na tajskim targu da okazję do wyrobienia sobie zdania na temat poziomu cen.

Tajlandia targowanie się

Dzięki turystyce, targowanie się zaczęło stanowić element robienia zakupów w Tajlandii. Efekty podchodzenia z przymrużeniem oka i uśmiech w tych ulicznych negocjacja prowadzą zwykle dalej niż podejście na serio. Dotyczy to jednak tylko straganów i małych sklepików. We wszystkich sklepach samoobsługowych ceny są ustalone, wywieszone i nie podlegają targowaniu. Należy jednak stosować umiar w tym co chcemy osiągnąć. Jeśli oferowana cena jest dobra, to zwykle da się dostać stosunkowo niewielki upust – tak bywa z dala od ośrodków turystycznych. Blisko hoteli, tam gdzie trzeba zapytać, by poznać cenę, jest oczywiste, że „biały” (farang) usłyszy dużą kwotę. Tu turysta ma pełne pole do popisu; czasami możliwa jest kilkukrotna redukcja ceny. Jeśli nie jesteś zadowolony z wyników targowania, po prostu odejdź, często sprzedawca widząc plecy klienta zaproponuje rozsądną cenę. Z drugiej strony należy mieć umiar w targowaniu; Tajowie są bardzo inni od np Arabów, nie są mistrzami handlu, zdarza się że się unoszą ambicją i obrażają. Miejmy to na względzie; chcąc kupić podkoszulek może niekoniecznie doprowadzajmy sprzedawcę do groszowej marży. Jeśli cena wydaje się w porządku, to może po prostu warto kupić i zyskać szczery uśmiech wdzięczności. W niektórych sklepach wisi kartka „Fixed prices” – w tych miejscach nie należy podejmować prób targowania.

Podróbki jako prezenty z Tajlandii

Podróbki takie jak CD, DVD, zegarki i pseudo markowa odzież czy kosmetyki są powszechnie dostępne i przywożone jako pamiątki lub prezenty z Tajlandii. Dotychczasowe próby walki z piractwem, podejmowane przez władze, nie okazały sie wystarczająco skuteczne; sprzedaż odbywa się jak w Polsce w początkach lat dziewięćdziesiątych na giełdach – małe stoiska oferują przeboje rynku muzycznego i filmowego z nieudolnie powielonymi okładkami. Nie jest naszym celem krytykowanie braku poszanowania dla praw autorskich; kupujący zawsze ma wolny wybór, o ile jest świadomy, że są to podróbki. Jakość kopii bywa bardzo różna; najlepiej jest w przypadku odzieży, ponieważ większość europejskich i amerykańskich gigantów odzieżowych ma swoje fabryki lub zleca szycie swoich modeli w Azji. Cóż… nie jest trudne wykonać serie nieco większe i sprzedać towar na lokalnym rynku, nieprawdaż? Jeśli chcecie mieć pewność, że produkt kupowany jest oryginalny – polecam domy towarowe. Sprzedawcy dzielą też podróbki na lepsze i gorsze. Na przykład podrabiane torebki marki „D&G” potrafią kosztować grubo ponad 200 zł – ale są zrobione z dobrej jakości skóry, dobrze wykończone i niemal nie do odróżnienia od oryginału.

Prezenty ze straganów przy plażach w Tajlandii

Zwykle są to miejsca, w których turysta dokonuje pierwszych zakupów prezentów w Tajlandii. Nie jest to najlepsze miejsce. Jakość zwykle bywa wątpliwa a ceny są mocno przesadzone. Trzeba wiedzieć, że ceny wynajmu blisko plaż są nawet w rozumieniu polskim ekstremalnie wysokie, co zmusza sprzedawców do wysokich marż. Nie zmienia to faktu, że nadal oferowane tutaj towary mogą być niekiedy kupione za ostateczną cenę na poziomie 1, wciąż zapewniając sprzedawcy zysk. Nawet, jeśli uda się tak znaczna redukcja ceny, prawdopodobnie można znaleźć te same produkty taniej w tajskich dzielnicach. Jeśli planujecie większe zakupy może warto poświęcić dzień na wizytę w tajskim mieście.

Prezenty ze sklepów w rejonach turystycznych

W rejonach dużej konkurencji zdarza się znajdować dobre ceny w sklepikach i na straganach przy ruchliwych plażach. Np. stragany plaży w Patong na Phuket są zwykle tańsze niż innych plaż (ale droższe niż Phuket Town) Zwykle im dalej od plaż, tym taniej.

Supermarkety i centra handlowe

Najpopularniejszym miejscem do robienia zakupów są centra handlowe i supermarkety. Produkty są metkowane i nikt tu się nie targuje. Można znaleźć tu zarówno sklepy sieciowe, także marek wciąż niedostępnych w Polsce, jak i lokalnych producentów. Tu zdarza się, że jest możliwe uzyskanie niewielkiego rabatu, jednak słysząc odmowę, nie należy ponawiać propozycji bo jest to traktowane jako brak szacunku.

Tajlandia seksturystyka – celem tego rozdziału jest przybliżenie Europejczykowi co się tu dzieje i na czym polega seksturystyka w Tajlandii. Nie zamierzamy nikogo oceniać, namawiać ani odradzać. Staramy się udzielić rzetelnej i prawdziwej informacji. Podłoże różowej sfery w Tajlandii jest bardziej skomplikowane niż się to wydaje na pierwszy rzut oka.

Seksturystyka a życie nocne w Tajlandii

Na Phuket bez wątpienia bary z „dziewczynkami”, go-go i sex show są widocznym elementem nocnego życia Patong, w mniejszym stopniu Karon i Kata. Niektórzy mogą odbierać to zjawisko jako co najmniej niesmaczne. Dla innych stanowi ono główny cel wakacyjnej podróży. My opisujemy tu Patong, ale takie same zjawiska znajdziecie w całym kraju, choć przyznać trzeba, że seks turystyka na Phuket jest niewinna w porównaniu do Bangkoku czy Pattayi. Ta ostatnia ma zresztą bardzo niechlubną opinię w tej kwestii.

Tajlandia – seksturystyka a Girly Bars

Nie musicie być zainteresowani seksturystyką, by odwiedzać bary czy go-go. Pary, rodziny i całe grupy spędzają miło czas wieczorami, pijąc i obserwując z zaciekawieniem co tam się wyrabia. Tajki witają krzykliwie „handsome man, you welcome” tak samo chętnie, jak „sexy lady you welcome”. Staje się to zrozumiałe, jeśli uświadomimy sobie, że drinki są tu droższe niż gdzie indziej, a dziewczyny mają prowizję od tego co się sprzeda (cokolwiek by to nie było). Nie istnieje absolutnie żaden nacisk na dodatkowe usługi, więc jeśli chcecie ograniczyć swoją wizytę do pogawędki, czy jednej z rozmaitych gier w damskim towarzystwie, to dobrze trafiliście. Dziewczęta są urocze, nawet jeśli nie są nieprzeciętnie piękne to cudownie potrafią śmiać się z prymitywnych kawałów podpitych facetów, a który mężczyzna tego nie lubi? Dziewczyna będzie zadowolona, gdy zrewanżujecie się jej drinkiem, lub zostawicie napiwek albo co ważniejsze zaczniecie wracać co wieczór dając nadzieję na GFE. I tak to się kręci noc w noc w tysiącach małych barów rozrzuconych po Phuket i po Tajlandii.

Prostytucja w Tajlandii 

Prostytucja jest nielegalna w Tajlandii. Co zaskakuje, to brak jakiegokolwiek skrycia, a wręcz przeciwnie, afiszowanie w najbardziej uczęszczanych miejscach turystycznych. Podłoże stanowią oczywiście pieniądze wpływające do Tajlandii, które powodują milczące przyzwolenie władz, czujących ich udział w lokalnym budżecie. Nieoficjalnie wiadomo, że władze nie mieszają się tak długo, jak nikt nie zgłasza że jest pokrzywdzony, albo nie ma jakiś rażących zachowań. Społecznym wiekiem przyzwolenia na seks jest ukończone 15 lat. Jedną z prawnych sprzeczności w Tajlandii jest fakt, iż prostytucja jest nielegalna powyżej a nie poniżej 18 roku życia. Prostytucja w Tajlandii nie ogranicza się do rejonów turystycznych. Korzystanie z burdeli jest powszechne również wśród Tajów. Seks-biznes został wprowadzony do Tajlandii przez armię amerykańską w czasie wojny w Wietnamie. Pattaya była wtedy typowym miejscem spędzania czasu na przepustkach. Amerykanie szybko odkryli urok Tajek i tak powstał nowy przemysł.

Prostytucja w Tajlandii nie ma widocznych połączeń ze stręczycielstwem, czy handlem ludźmi. Dziewczyny w Phuket są w większości Tajkami i pracują głównie z wyboru, aczkolwiek często pod naciskiem ekonomicznym.

Podłoże społeczne seksturystyki w Tajlandii

Większość dziewczyn pochodzi z równin północy kraju, ubogich, rolniczych terenów, gdzie średnie wynagrodzenia sięgają poniżej 100 USD. W tym rejonie tradycje rodzinne są bardzo silne. Więzi rodzinne są generalnie bardzo silne w Tajlandii porównując ją z Europą, ale rejon północny wyróżnia się pod tym względem. Wielodzietne, ubogie rodziny, nie dbają o edukację swoich dzieci, zwłaszcza dziewczynek, które mogą zaopiekować się młodszym rodzeństwem. W ubogich rodzinach pieniądze na edukację są przeznaczane gównie dla chłopców. Dziewczęta wcześnie zaczynają pracę, na wielu farmach zaraz po ukończeniu 10 roku życia. W Tajlandii nie istnieje społeczny, powszechny system emerytalny (jedynie prywatne polisy), więc w ubogich rodzinach rodzice na starość utrzymują się z pracy dzieci. Jeśli dodamy do tego dzielenie pieniędzy między wielodzietną uboga rodzinę, mamy kompletne podłoże dlaczego tak wiele atrakcyjnych, niewykształconych dziewczyn prostytuuje się.

Tajlandia Kobiety, Dziewczyny w Tajlandii

Większość dziewczyn na Phuket ma dwadzieścia kilka lat lub mniej. Pociągnięte za język opowiadają o ekonomicznych przyczynach swojej pracy. To, czego nie opowiadają, to częste przypadki posiadania dzieci, które po nieudanym związku z nastoletnich lat pozostały z dziadkami, gdy młode matki wsiadały do pociągów do Bangkoku, Pattayi i Phuket. Jest to prawdą, że Tajki zarabiają w ten sposób na utrzymanie swoich dzieci i rodziców.

W rodzinnym miasteczku, nikt specjalnie się nie kryje. To, że córka pracuje w nocnym barze świadczy tylko o tym, że jest ładna i obrotna. Niektóre jej koleżanki nie mają takiego szczęścia i pracują na farmach Isaanu za 3000 THB miesięcznie, podczas gdy te ładne zarabiają co najmniej 10 razy więcej w Phuket. Tak długo, jak pieniądze są przysyłane do domu, znaczy że dobra córka wykonuje swój obowiązek. Szczęśliwie zwykle po kilku latach młoda matka zdoła wystarczająco dużo odłożyć by wrócić do domu. Niektóre dziewczyny znajdują europejskich czy amerykańskich narzeczonych i zmieniają status majątkowy na nowy zupełnie niewyobrażalny w realiach Isaanu.

Inna strona medalu jest taka, że cześć z nich nigdy nie opuści sex biznesu. Nie zarobią wystarczająco dużo, albo stracą na narkotyki, hazard, czy finansowe wsparcie swoich tajskich chłopaków. To oczywiście są schematy; dla części dziewczyn Tajlandii seksturystyka jest upadkiem, dla innych sposobem na poprawę sytuacji materialnej na resztę życia.

Klienci

Tajki zwykle podobają się Europejczykom. Są drobne, szczupłe i zgrabne. Ich największym kompleksem jest ciemna karnacja, czarne włosy i duże brązowe oczy. Śmiejemy się ukradkiem, obserwując akcje nakładania kremów wybielających i zasłanianie się przed każdym promieniem słońca, co oczywiście niewiele daje. Tajki są zwykle uśmiechnięte, promiennie i starające się rozbawić każdego, a także wesołe i zabawne, pełne życia i wigoru.

Stereotyp klienta ukazuje starszego posępnego nieatrakcyjnego „białasa” z grubym portfelem. Jednak nie jest to do końca prawdą. Urzeczeni syjamską urodą, lekko podchmieleni mężczyźni z Europy, Ameryki, Australii a także Japonii i Korei w pełnym przedziale wiekowym maszerują pod rękę z Tajkami wieczorem w kierunku hoteli, a także na dyskoteki, plaże i pokłady luksusowych jachtów. Niektóre hotele wprowadziły dopłatę „joiner fee” za osobę, która się „dołącza”.

Jak rzeczywiście funkcjonuje seksturystyka w Tajlandii? 

Tajska seksturystyka ma swoją własną terminologię z frazami takimi jak ‘beer bar’ ‘go-go bar’ ‘mamasan’ ‘bar fine’ ‘short time’ ‘long time’ ‘butterfly’ i wiele innych.

• Beer Bar – to są zwykle małe otwarte bary, często w kompleksach nawet po kilkadziesiąt obok siebie. Większość z nich jest umieszczona w ‘Soi’, czyli np. przecznicach Bangla Road w Patong. Zwykle jest to tylko lada barowa, wzdłuż której ustawione są krzesła. Dziewczyny – seksownie ubrane Tajki, tańczą w większości na rurkach, centralnie na barach lub na stolikach. Wchodząc w Soi Bangla, widać setki tańczących dziewczyn ponad głowami siedzących kobiet i mężczyzn. Klienci zwykle przechadzają się, obserwując bar i wybierają ten, którego obsługa przypadnie do gustu. Dziewczęta namawiają na drinka, grę i może coś więcej w zależności od rozwoju sytuacji.
• Go Go Bar – to zamknięte bary, ze sceną. Dziewczyny zwykle noszą bikini i mają przyczepione numerki dla łatwiejszej komunikacji „o kogo chodzi”. Przysiadają się (oczywiście oczekując natychmiast „lady drink”) sprawdzają grunt czy może można coś więcej i w zależności od rozwoju sytuacji zostają lub … zostają z kimś innym.
• Mamasan – zwykle starsza kobieta, która jest szefową interesu. Mamasan jest postacią obecna tylko w dużych barach i Go Go. Sama zwykle tez jest duża.
• Lady Drink – drink, który jest kupowany przez klienta dziewczynie. Zwykle 30-50 Bahtów droższy niż normalna cena tego baru, albo po prostu sok w cenie whisky. Różnica stanowi napiwek dla dziewczyny, więc dziewczyny potrafią naprawdę dużo wypić.
• Pay bar lub Bar Fine – opłata, którą bar pobiera za zabranie dziewczyny poza lokal. Zwykle jest to 300 – 500 THB. To są pieniądze dla baru, jako opłata za rekompensatę straty pracownicy na część lub resztę nocy. Klient rozlicza się z dziewczyną oddzielnie. W Go Go płaci się więcej, niektóre żądają 100 USD i więcej, ale wówczas normalnie opłata dla dziewczyny i baru jest zwykle wliczona.
• Short Time – klient zabiera dziewczynę do pobliskiego pokoju na „krótki czas”. Bary często mają „pokoje” do celów „short time” na zapleczu, zwykle udostępniane za dodatkową opłatą. Zapłata dla dziewczyny wynosi zwykle 500 – 1000 THB.
• Long Time – Klient zabiera dziewczynę na całą noc, zwykle do swojego hotelu. To zwykle kosztuje 1000 – 2000 THB. Niektóre hotele nie zgadzają się na tajskie przyjaciółki, albo inkasują dodatkową opłatę.
• Istnieje jeszcze opcja GFE czyli Girlfriend Experience – dziewczyna staje się „prawdziwą dziewczyną” na czas wakacji. Mieszka z Wami, podróżuje i generalnie może być cudownie. Należy jednak bardzo uważać na to jakże niebezpieczne dla mężczyzny igranie z ogniem. Uwaga! Uwaga! Opcja GFE ma statystycznie udowodnioną tendencję do przekształcania się w WE oznaczającą (dla wtajemniczonych) prawdziwe Wife Experience 🙂

Tajlandia seksturystyka – gdzie na Phuket?

Phuket Bangla Road  

Bangla Road – Ulica Bangla w Patong jest sercem seksturystyki na Phuket. Tu znajdziecie bary piwne i Go Go. Soi Easy, Soi Gonzo, Soi Crocodile, Soi Eric i Soi Lion oraz Tigeer Complex są w całości zajęte przez bary piwne. Soi Seadragon jest szeroką przecznicą z rzędem barów po środku i dwoma rzędami większych barów po bokach. Na tej przecznicy są bary Go Go oraz Sex Show z piłeczkami pingpongowymi, lotkami itp. Gdzieniegdzie można znaleźć nawet zwykłe bary muzyczne ale naprawdę trzeba być prawdziwym poszukiwaczem 🙂 Pozostałe Go Go są rozproszone wokół Bangla. Najbardziej znany jest Rock Hard na rogu Bangla i Rat-U-Thit 200 Pee. Inne popularne miejsca to Flash Go Go w Soi Eric i Dragon ulokowany na Bangla przy Soi Easy. Dookoła jest także wybór pubów z muzyką, projekcją meczów, stołami bilardowymi i jedzeniem. Dyskoteki – Tiger, Seduction, Tai Pan, Banana i inne nie są zaangażowane w seksturystykę, ale oczywiście i tam, zwłaszcza po zamknięciu barów, można spotkać wiele chętnych dziewczyn. Patong nigdy nie zasypia.

Inne miejsca na Phuket

Oprócz Bangla, jest jeszcze kilka innych lokalizacji w Patong. Soi Sea Perl na ulicy Sawatdirak oraz Soi Sukhumvit przy Rat-U-Thit na północ od Bangla. Dziewczyny (nie tylko Tajki ale jakieś inne podejrzanie wyglądające) stoją prawie całą dobę na Beach Road przed Sawatdirak idąc od strony Bangli. Jeszcze jeden kompleks mieści się przy hotelu Thara Patong. W Karon rejon barów mieści się koło ronda, a w Kata na ulicy TaiNa i blisko Kata Center. W Phuket Town, jest bardziej „azjatycko” – niechlubna uliczka Soi 11 przy Phun Phon. Dziewczyny siedzą na kanapach ustawionych w rzędach jak w kinie na wystawach. Klient wybiera dziewczynę i idzie z nią do pokoju na piętrze. Bogatsi klienci chodzą do lokali karaoke takich jak Pink Lady. To nie jest zwykłe karaoke jakich setki w Azji, gdzie się tylko je, pije i śpiewa… no cóż, Tajlandia jest wyjątkowa.

Geje na Phuket w Tajlandii

Główny rejon to Soi Paradiso w Patong obok hotelu Royal Paradise, który jest jednym z najwyższych budynków w Patong. Tutaj są bary gejów, gejowskie kabarety i gejowskie pensjonaty. Ten rejon to także chłopcy gotowi do wynajęcia przez kobiety. Część chłopców pracujących w barach nie jest gejami i chętnie obsługuje kobiety. Nie trzeba być gejem by odwiedzić Soi Paradise. To bardzo kolorowy rejon, a część kabaretów jest warta uwagi.

Lady Boys czyli Katoeys czyli Transwestyci – wyglądają na pierwszy rzut oka jak kobiety. Przeszli różne stopnie operacji plastycznych. Niektórzy (niektóre?) biorą leki hormonalne, uwypuklając w ten sposób kobiece atrybuty. Niektórzy tylko ubierają sie i malują jak kobiety. Jedni są łatwo rozpoznawalni, inni nie, zwłaszcza w ciemnych ulicach. Słyszałem wiele historii o mężczyznach zabierających z barów kobiety, które w hotelach okazywały się niezupełnie kobietami… Lady Boys stali się turystyczną atrakcją. Na Bangla Road można ich spotkać u wylotu Soi Crocodile. Wielu turystów zasiada w okolicznych barach by obserwować ich tańce na stołach. Można także się z nimi sfotografować, oczywiście nie za darmo. Inne miejsce to Simon Cabaret na południowym końcu Patong na drodze do Karon. To prosty ale dobrze zrobiony show, z transwestytami w kostiumach odgrywających dramaty mimiczne. Będziecie zdumieni odkrywając że nie są kobietami.

Tajlandia seks masaż

Masaże na otwartą przestrzenią i zasłonkami są zawsze „tylko” masażem. Niektóre, z pokojami, zwłaszcza w Patong, oferują masaż z happy endem za dopłatą. Najbardziej znanym jest masaż Christin Massage, duży różowy budynek na ulicy Rat-U-Thit na południe od Bangla. Ten salon masażu oferuje wysokiej jakości seks usługi. Dziewczyny czekają na wybór za szklaną ścianą. Wybrana dziewczyna bierze klienta do komfortowego prywatnego pokoju na kąpiel, masaż i oczywiście ekstraklasy.

Tajlandia seksturystyka – na co uważać?

Ostrzegamy uczestników niegrzecznych zabaw. HIV jest jednym z większych problemów Tajlandii. Nie należy podejmować nonsensownego ryzyka. Zabezpieczenia są powszechnie dostępne.
Pamiętajcie, nieważne jak dziewczyna jest urocza – pracuje w biznesie który jest bliski przestępczości, a w dodatku pracuje dla pieniędzy. Jeśli zabieracie dziewczynę do hotelu, zwykle musi ona okazać ID card, odpowiednik dowodu osobistego – to także dowód że jest pełnoletnia. W ten sposób hotel zabezpiecza Was przed potencjalnymi przestępstwami, np opróżnieniem portfela gdy będziecie w łazience. W Bangkoku i Pattaya zdarzają się historie, w których ostatnią rzeczą jaką pamięta klient jest dziwny smak drinka. Rano boli okrutnie głowa i zwykle nie ma wartościowych przedmiotów, kart kredytowych i pieniędzy. Kiedyś takie problemy przyjadą do Phuket. Dziś kradzieże nie są powszechnym scenariuszem. Dziewczyny wiedzą że mogą uzyskać o wiele więcej dobrowolnie. Opowiadane historie brzmią dramatycznie a wymyślone nieszczęścia poruszają do głębi. Wiele tych historii ma prawdziwe elementy, dramaty się zdarzają ale nie zawsze muszą obciążać Wasz portfel.

Inna znana gra to obietnica „ukochanemu” – przestanę pracować w barze i będę Ci wierna do następnych wakacji jeśli tylko zapewnisz mi maleńkie wsparcie finansowe, które pozwoli mi nie pracować i nie umrzeć z głodu. Bez komentarza.

Nie byłoby uczciwe powiedzieć że dziewczyny powszechnie oszukują, nawet prostytutki. Niejedna z nich jest uczciwa i ciężko pracuje na swój chleb. Wielu mężczyzn zdecydowało się na małżeństwa z Tajkami z barów. Osobiście znamy pary, z taką przeszłością, którym się udało i oboje są szczęśliwi. Uważajcie jednak, o ile Tajki są urocze to odrobina cynizmu będzie zawsze pomocna.

Tsunami Tajlandia i inne kataklizmy

Czasami otrzymujemy zapytania o to, czy w Tajlandii jest bezpiecznie, czy w Tajlandii występują kataklizmy:

„Pamiętamy, że w 2004 roku było Tsunami w Tajlandii. Czy byliście wtedy na miejscu? Opowiedzcie nam o tym jak to wyglądało! Czy bezpiecznie jest rezerwować hotel nad brzegiem morza? Tsunami Tajlandia – jak się do tego odnieść przy planowaniu wakacji? Czy w Tajlandii są powodzie? Czy jest ryzyko trzęsienia ziemi czy wybuchu wulkanu?”

Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedzi w poniższym artykule 🙂

Co to jest tsunami ?

Jeśli chcesz wyobrazić sobie co to jest tsunami, to zacznij od początku, czyli wywołania fali pierścieniowej – np. wrzuć kamyk do kałuży. Pojawiają się kręgi rozchodzących się fal we wszystkich kierunkach. Przyczyną powstawania fal tsunami są zwykle podwodne trzęsienia ziemi lub wybuch podwodnego wulkanu. Więcej na ten temat przeczytasz choćby w Wikipedii. Ważne jest to, że fala na otwartym oceanie jest prawie niezauważalna. Jest bardzo mała i „przelatuje” pod płynącymi łodziami i statkami z ogromną prędkością. Dopiero gdy głębokość wody staje się niewielka, czyli przy brzegu, ogromna energia pędzącej wody powoduje to że staje ona dęba i buduje masywną ścianę wody zalewającej brzeg.

Tsunami 2004 Tajlandia

Przyjechałem do Tajlandii niedługo po tsunami. Na Phuket na plaży Patong prawie nie było już śladów katastrofy. Widziałem jeszcze kreskę na murach, podobnie jak po powodzi we Wrocławiu. Asfalt był już wylany, sklepy zatowarowane, hotele kończyły prace malarskie. Szklarze świętowali najlepszy biznesowo okres, a turyści wracali. Trochę gorzej poradził sobie Khao Lak. To wszystko przez ukształtowanie terenu. Na Phuket może i nie mamy wysokich gór, ale wzgórza zaczynają się stosunkowo blisko morza. Woda nie wdarła się tu tak daleko jak w Khao Lak. Pomnik tsunami to łódź patrolowa, którą fala tsunami wyrzuciła do centrum miasteczka i tam do dzisiaj stoi. Niedługo minie 20 lat od tych tragicznych wydarzeń, a jednak wiele osób ma obawy w tym zakresie.

Tsunami Tajlandia – jaka była przyczyna ?

Słyszałem wiele opowieści o tsunami i nie mogłem sobie poukładać w głowie pozornych sprzeczności. Dlaczego fala tsunami w piku na plaży Bang Tao miała ponad 8 metrów, a nie daleko obok odbiła się od niewielkiego betonowego murku nie powodując żadnych zniszczeń? Jakie są wspomnienia nurków, którzy byli pod wodą na Racha Yai gdy nad ich głowami przeszła fala tsunami ? Postanowiłem przeprowadzić prywatne śledztwo i zacząłem, od podróży do miejsca, gdzie narodziło się tsunami z Tajlandii, czyli na północną Sumatrę. Wspomnienia, które tam usłyszałem musiałem aż skonsultować z moim tatą, który jest profesorem geologii, bo była tak niesamowita. Historię tsunami z 2004 roku, opowiadam w całości podczas wycieczki Kultura i Obyczaje.

Czy w Tajlandii jest bezpiecznie? Tajlandia po tsunami dzisiaj.

Tajlandia ma obecnie jeden z najnowocześniejszych na świecie systemów wczesnego ostrzegania przed tsunami. To całkiem skomplikowany system, jeśli rozumiemy że fala tsunami jest niewielka na otwartym oceanie. Podczas 17 lat mieszkania na Phuket pamiętam, że dwa razy było trzęsienie ziemi w rejonie Sumatry, która jest w zasadzie jedynym aktywnym sejsmicznie rejonem zagrażającym Tajlandii. Pierwszy raz od razu przyszły smsy na wszystkie telefony, że nie ma zagrożenia. Za drugim razem otrzymaliśmy informację, aby przenieść się co najmniej 10 m powyżej poziomu morza, czyli na dach albo na wzgórze. Po godzinie alarm został odwołany, a my wraz z klientami przeżyliśmy …. długa imprezę plenerową na zboczu wielkiego Buddy. Ostatnie stulecie przyniosło wiele fal tsunami, zwykle niezbyt wielkich ani silnych. Większość z nich powstała na Pacyfiku i nie miały wiele wspólnego z obrazami pokazywanymi na filmach katastroficznych. Mieszkam blisko morza i śpię spokojnie.

Powódź w Tajlandii

Tropikalny sztorm w połączeniu z wiatrem (zwłaszcza w rejonie Bangkoku gdzie dodatkowo nakłada się efekt pływów) powoduje, że rzeki lub morze mogą występować z brzegów. Od 2006 roku byliśmy świadkami jednej większej powodzi w Tajlandii.

Odkąd mieszkamy na Phuket, nie było tutaj żadnej powodzi i prawdopodobnie nigdy nie będzie, gdyż takie jest ukształtowanie wyspy. Oczywiście po dużych opadach zdarza się, że jakaś ulica czy rejon są zalane po kolana. Czasami nawet jest przez krótki czas któraś z ulic jest nieprzejezdna, bo np. zatkała się kanalizacja deszczowa. Jednak nie mamy tu rzek i z każdego miejsca jest blisko do brzegu morza, więc nie ma też powodzi w klasycznym tego słowa znaczeniu.

Rejonem, który często pojawia się w newsach, gdzie regularnie występują tajfuny (kolejny, wyższy stopień sztormu tropikalnego) są Filipiny i Morze Pd-Chińskie. Dzieje się to przede wszystkim w naszym „niskim sezonie” w odległości kilku godzin lotu samolotem od nas. Czasami któryś z „ogonów” tajfunu dotyka Tajlandii, zwykle słabo i zwykle dotyczy to terenów na północ od Bangkoku.

Trzęsienie ziemi w Tajlandii

Tajlandia nie jest położona na terenach aktywnych sejsmicznie. Od 2006 roku odczuliśmy słabe wstrząsy jeden raz. Było to związane z silnym trzęsieniem ziemi na Sumatrze i wówczas też aktywował się system wczesnego ostrzegania przed potencjalnym tsunami. Bieżące informację o trzęsieniach ziemi można znaleźć tu: http://earthquake.usgs.gov/earthquakes/map/.

Wybuch wulkanu w Tajlandii

W Tajlandii nie ma aktywnych wulkanów. Oczywiście wybuchy wulkanów mogą mieć wpływ na wakacyjne podróże,  jak to miało miejsce np z islandzkim Eyjafjallajökull w 2010 roku, ale w Tajlandii nie musicie się tym martwić.

Plaże Khao Lak

Plaże w większości rejonów Khao Lak są bardzo dobre. Delikatny, miękki piasek i zawsze ciepłe morze o pięknym kolorze są magnesem Khao Lak. Wydaje się nam, że najciekawsze rejony to albo najbardziej południowa plaża albo strefa najlepszych resortów.

Południowa plaża rozciąga się od zjazdu z Parku Narodowego Lamru do centrum Khao Lak. Znajdują się tu hotele Oriental Resort, Laguna Resort, The Sands i Ramada.

Przedzielona ujściem rzeczki (trochę kanału) plaża w środkowej części to rejon hoteli: Orchid Beach Resort, JW Mariott, Apsaras, Palm Galleria. Kończy się na urokliwym cyplu porośniętym modrzewiowatymi drzewami..

Kolejny rejon obejmujący hotele White Sand Beach, Pullman, Sentido, Mai Khao Lak jest położony coraz dalej od centrum. Ładne, duże resorty są przepiękne, ale poza hotele nie bardzo jest co robić. Żeby dojechać do centrum trzeba korzystać z taksówki. Nasze ulubione plaża Khao Lak – White Sand Beach i Pak Weep Beach – znajdują się właśnie tutaj.

Sarojin, a zwłaszcza Andaman Princess, gdzie trzeba przeprawiać się łodzią to już absolutny koniec świata, z punktu widzenia centrum Khao Lak, o Phuket nie wspominając.

Atrakcje Khao Lak

Nie ma wątpliwości, że stopień aktywności na wakacjach zależy od nas samych. Wszędzie się znajdzie coś atrakcyjnego – a w Khao Lak nie trzeba się specjalnie starać – przyroda i lokalna okolica ma wiele do zaoferowania. Oto nasza subiektywna lista. Kolejność tematyczna, bez związku z rangą atrakcji:

 Targowiska Khao Lak

Dla tych, co lubią lokalne jedzenie, i w ogóle jeść, targowisko jest najlepszym miejscem do spróbowania różnorodnych przysmaków. Można zjeść za przysłowiowego dolara, popróbować owoców i zaopatrzyć się w gumowe sandały, a przy okazji robić zdjęcia. Sprzedawcy są uprzejmi i przychylnie nastawieni do białych twarzy. Uwaga na niektóre przekąski – coś, co wygląda jak kiełbasa, niekoniecznie nią jest. Porażający wręcz wybór zielonych liści, których się używa do potraw a także przeróżnych past, sosów i przypraw. Niektóre targowiska mają też część „przemysłową”, gdzie na kolorowych straganach, rozłożonych czasem wprost na ziemi, piętrzy się 1001 drobiazgów, ubrania, jednorazowe odpustowe zabawki a także amulety, stroiki do świątyń i mnóstwo innych potrzebnych i niepotrzebnych przedmiotów. Feria kolorów i zapachów, gwar rozmów i muzyki daje możliwość spędzenia czasu w kawałku „prawdziwej” Tajlandii.

Wodospady Khao Lak

W pobliżu centrum można znaleźć ochłodę przy licznych wodospadach. Masowo odwiedzanym przez wycieczki jest Lampi, położony blisko miasteczka Thai Mueang. Popularność zawdzięcza łatwemu zejściu, dosyć dużemu miejscu do kąpieli i kilkunastometrowej odległości od parkingu – nie wymaga więc dłuższego spaceru. Poza sezonem jest urokliwy, ale traci wiele, gdy zostaje zasłonięty tłumem turystów, głównie z Chin i Rosji. Kupując lokalną wycieczkę dowiedzcie się o nazwę wodospadu i w miarę możliwości wybierzcie inną opcję.
Nieco mniej odwiedzany jest Ton Chong Fa, a jeszcze mniej Sai Rung i pomimo że mniejsze, to mogą stanowić dobrą alternatywę.
Nasz ulubiony wodospad Tam Nang, miesci sie daleko na pólnoc od Khao Lak w Parku Narodowym Si Panwa.
Jeszcze kilka innych wodospadów, mało odwiedzanych a pięknych, zawarliśmy w naszych unikalnych wycieczkach po polsku z Khao Lak, Phuket, Krabi i Ao Nang.

 Park Narodowy w okolicy Khao Lak

Khao Lak Lam Ru National Park jest opisywany w wielu przewodnikach, w tym National Geographic. Opisy latających lemurów (czyli lotokotów filipinskich), jeżozwierzy i wielkich jaszczurów waranowatych przyciąga setki odwiedzających, którzy zwykle widzą co najwyżej małą jaszczurkę wygrzewającą się na kamieniu, wielkiego pająka lub przy odrobinie szczęścia – węża. Ale to nie dla fauny się odwiedza te dżunglowe okolice, tylko dla zapierającej dech w piersiach różnorodnej flory. Spacer przez las tropikalny jest urokliwy, ale może być trochę męczący. Dla leniwych polecamy raczej rejs długorufową łodzią z przystani przy ujściu rzeki i kanału Khlong Thap Liang.

Takua Pa i tsunami

Stare, sięgające XIII wieku miasteczko, dawniej w królestwie Sriwidzaja, sprawia wrażenie miejsca zapomnianego przez Boga i ludzi. Jeśli jednak przyjrzeć mu się uważniej, zatrzymać się na popołudnie i wieczór, można zobaczyć ciekawe miejsca.

Takua Pa tętniła życiem w czasie rozwoju plantacji kauczuku i wydobycia cyny z dna morskiego w okolicach Khao Lak. Z początku XX wieku zachowała się miejska zabudowa, cieszące oko kamieniczki „starego miasta” w kolonialnym stylu. Dziś nurkujemy na wrakach dwóch pogłębiarek i statku transportującego cynę. Boon Soong, Nai Yak i Premchai są łatwymi nurkowiskami, dostępnymi nawet dla nurków z podstawowym certyfikatem OWD. Zobacz ofertę nurkowań z polskim instruktorem z Khao Lak.

O mieście zrobiło się głośno jeszcze raz, w grudniu 2004 roku. Tutejszy szpital miejski przyjął większość poszkodowanych po tsunami i tutaj było jedno z centrów pomocy dla turystów i mieszkańców, którzy stracili w jednej chwili wszystko co mieli. Polecamy przy okazji film „Niemożliwe”, wiernie oddający wydarzenia tamtych dni. A dziś można odwiedzić łodź partolową 813, którą fala wyrzuciła 2 km od linii brzegowej. Zostawiono ją w tym miejscu i dziś pełni rolę mini muzeum w centrum Khao Lak.

Warto wspomnieć, że Phuket i Khao Lak otrzymały w ramach międzynarodowej pomocy z USA drugi najnowocześniejszy system wczesnego ostrzegania przed tsunami. To oraz wieże alarmowe i zwiększona czujność i świadomość mieszkańców, być może osłabi skutki ponownej wielkiej fali, która statystycznie występuje raz na 100 lat. My nie mamy domu na wzgórzu ale za to blisko morza a czy się boimy? Otóż nie. Więcej na temat tsunami i tego, dlaczego Tajowie boją się wody w ogóle można dowiedzieć się od Małgosi lub Piotra na naszej wycieczce Kultura i obyczaje – z Phuket i Khao Lak.

Rowery w Khao Lak

Khao Lak wydaje się być wymarzonym terenem dla amatorów jazdy na rowerze górskim. Ścieżki przez dżunglę wyglądają bajecznie, o różnym stopniu trudności. Według nas jest jednak za gorąco. Choć w Polsce uwielbiałem pokonywać leśnie ostępy rowerem, tutaj wytrzymuję temperaturę do nie później niż dziewiątej rano.
Rowery stają się jednak modne; „lokalsi” wystrojeni od stóp do głów w barwy swojego pojazdu, z mnóstwem gadżetów, pokonują niespiesznie pobocza dróg asfaltowych (w dżungli mogliby się pobrudzić) wczesnym rankiem i chwilę przed zachodem słońca.

Wszelkie aktywności w upale wiążą się z utratą wody. Pamiętajcie o nawadnianiu wodą z dodatkiem elektrolitów, które tutaj można kupić w mini saszetkach za grosze, w każdej aptece i większości sklepów spożywczych. Większość wód butelkowanych to wody źródlane, z mineralnych są dwie: Minere i Mount Fleur.

Sporty i atrakcje wodne

Niewątpliwe i oczywiste – przy wodzie, słonej czy słodkiej, każdy znajdzie coś dla siebie: rejsy łodziami, motorówką, snorkeling, pływanie, nurkowanie z butlą, kajaki, łowienie ryb, skutery wodne albo lot spadochronem za motorówką są dostępne na każdym kroku. Poza sezonem, czyli od czerwca do października, morze bywa mocno zafalowane, więc atrakcje wodne skupiają się wokół licznych rzek i w głębokich morskich zatokach.

Zapraszamy na nurkowania z naszymi polskimi instruktorami, którzy zaopiekują się Wami pod wodą i zadbają o bezpieczeństwo nurkowania. Podwodny świat jest dostępny prawie dla każdej osoby powyżej 10 lat, a żeby zrobić „intro” nie trzeba nawet umieć pływać. To bezpieczne i niezapomniane wrażenia, mogące się przerodzić w nowe hobby na resztę życia.

Rafting jest dostępny w prowincji Phang Nga, ale w wysokim sezonie jest za mało deszczu, żeby było atrakcyjnie, a gdy pada, to poziom wód tak się podnosi, że atrakcja robi się niebezpieczna. Ze względu na ilość wypadków ani nie organizujemy, ani nie polecamy tej atrakcji.

Co warto zobaczyć z Khao Lak?

Wycieczki krajobrazowe i przyrodnicze poza Khao Lak

Similany

Bedac w Khao Lak z pewnością trzeba zobaczyć wyspy Similany. To archipelag 9 różnej wielkości wysp, ułożonych równolegle do wybrzeża, około godziny płynięcia motorówką. Piękne, granitowe formacje skalne i miękki, biały, koralowy piasek plaż, obmywanych ciepłym, szmaragdowym morzem to spełnienie wszystkich wyobrażeń o tropikalnym raju. I jak to zwykle bywa – wszędzie gdzie pięknie a blisko jest zawsze tłum turystów, ale ze względu na niezapomniane widoki warto jest się poświecić 😉 Wycieczki snorkelingowe motorówką są tu organizowane przez kilka firm – te droższe zabierają mniej osób i pływają do bardziej oddalonych zatok, gdzie jest mniej ludzi.

Marzenia o samotnym pobycie na dzikiej plaży są spełnianie podczas kilkudniowych rejsów nurkowych, tzw. safari. Jeśli jesteś nurkiem, sprawdź naszą ofertę rejsów i łodzi. Osoby bez uprawnień nurkowych również mogą dołączyć do rejsu, pod warunkiem, że dobrze się czują na łodzi. Nurkowie pływają dalej na północ, na wyspy Koh Bon, Koh Tachai i Surin – które są jeszcze bardziej (o ile to w ogóle możliwe) urokliwe.

Dżungla Khao Sok

Jeden z największych parków narodowych Tajlandii, dzika dżungla Khao Sok z wieloma miejscami na nocleg i trekking o różnym stopniu trudności. Przez urokliwą rzekę Sok można przeprawić się kajakiem, tratwą bambusową (osobiście nie polecamy – niewygodnie) lub dużą detką, mocząc się w wodzie.

Dżungla i góry to naturalne środowisko słoni indyjskich; w kilku miejscach można przejechać się na ich grzbiecie lub karku, nakarmić, czy potowarzyszyć w kąpieli.
W północnej części parku Khao Sok znajduje się sztuczne jezioro powstałe przy zaporze Ratcha Prapa. Małe łodzie długorufowe zabierają niewielkie grupki turystów na jedno lub kilkudnowy pobyt na jeziorze. Tu jest wciaż dziko, cicho i pięknie. Noclegi organizowane są w domkach na palach, zwykle bardzo podstawowych, ale niezwykle urokliwych. Miejsc jest stosunkowo mało, więc taki wypoczynek trzeba zaplanować z wyprzedzeniem. Nocne pływanie łodzią po okolicy, odgłosy dżungli czy brak prądu daje wrażenie pierwotnego kontaktu z naturą; wrażenia będą niezapomniane!

Skała Bonda

Około godziny drogi z centrum Khao Lak znajduje się zatoka Phang Nga, którą od północnego krańca można zwiedzić łodzią długorufową. Typowy rejs obejmuje słynną skałę James Bond, plan filmowy „Człowieka ze złotym pistoletem”. I znowu, jak wszędzie, mnóstwo turystów. Wszyscy dookoła wymachują kijami, polując na unikalne ujęcie a w najlepszym punkcie widokowym trzeba sporo czekać na swoją kolej, by uwiecznić się bez innych dookoła. Można temu zaradzić jadąc na Bonda z nami – budzimy Was wcześnie, ale docieramy na miejsce pierwsi a skała Bonda wydaje się dzika.
Nie tylko to miejsce jest celem wycieczek – jest nim cała zatoka Phang Nga – wystajace z wody strzeliste wapienne skały tworzą niezapomniany krajobraz. W geologii twory te nazywane są krasem wieżowym. Płynięcie kajakiem przez wpół zalane pieczary, skalne laguny i las namorzynowy to pomysł na urokliwy i romantyczny dzień.

Na terenie zatoki jest wioska cyganów morskich, Koh Panyee. Mieszkańcy żyją z wyrobu pamiątek, prowadzenia lokalnych sklepików i jadłodajni oraz restauracji dla turystów. Domy w wiosce stoją na palach – starsze wciąż na rozpadających się drewnianych, a nowsze na konstrukcjach żelbetowych. Można zobaczyć meczet, szkołę, szpital, domy w jakich żyją ludzie na co dzień oraz zjeść smaczny lunch.

Prowincja Phang Nga

Składa się na nią Zatoka, którą zwiedza się łodzią długorufową, oraz duże połacie dżungli, ukrywającej atrakcje wodne (kajaki i inne spływy, wodospady), trekking na słoniach a także egzotyczne buddyjskie światynie (czasem w krasowych jaskiniach), centra medytacji, świetne knajpki z owocami morza i samo miasto Phang Nga z lokalnymi targowiskami, świątyniami i zwykłym, codziennym życiem. Tam na pewno zobaczycie „prawdziwą” Tajlandię. Perełki prowincji, w tym buddyjskie piekło, można zwiedzić tylko z nami na wyjątkowej wycieczce „Między niebem a piekłem„. Zapraszamy.

Jaskinie

W krasowych skałach kryją się setki jaskiń. Niektóre bardzo stare, z bogatą szatą naciekową, przypominające niekiedy skamieniałą dżunglę, przez którą trzeba się przeciskać w kasku i z własnym światłem. Inne ogromne, byłe mnisie pustelnie lub miejsca przechowywania prochów zmarłych wielmożów.
Większość jaskiń jest dzika i nieprzygotowana do zwiedzania, ale mając własny kask, latarkę i odpowiednie ubranie można stać się eksploratorem. Jeśli chcielibyście utaplać się w błocie i poczołgać się w przejściach, poprzeciskać między stalagnatami, bez tłumu ludzi ale z przewodnikiem, który zna drogę wejścia – a co najważniejsze – wyjścia z jaskini, to zapraszamy na naszą autorską wycieczkę Jaskinie Phang Nga – takiego programu nie oferuje żadna inna agencja turystyczna.

Jak dojechać do Khao Lak?

Samolotem z Europy

Khao Lak nie ma samodzielnego lotniska, więc trzeba dolecieć albo na Phuket (bliżej) albo do Krabi.

Lecąc z Polski należy planować lot Polska – stolica innego kraju i dalej bezpośrednio na Phuket/ Krabi, lub z przesiadką w Bangkoku. To drugie rozwiązanie jest najczęściej tańsze.

Z Bangkoku do Khao Lak

Z Bangkoku na Phuket najłatwiej dostać się samolotem. Lot trwa 1,5 godziny. Dostępne jest kilkanaście lotów dziennie. Bilety lokalne w Tajlandii, można rezerwować i opłacać bezpośrednio na stronach przewoźników. Proszę brać pod uwagę, że w Bangkoku są dwa lotniska: Suvarnhabumi (BKK) i Don Muang (DMK) odległości pomiędzy nimi wynosi ponad 30km i nie ma na tej trasie metra! Trzeba brać pod uwagę że podróż bezpłatnym autobusem bądź taksówką zajmuje co najmniej godzinę. Wszystkie loty z Europy kończą się w BKK. Lokalne odbywają się z obydwu lotnisk.

Planując pobyt w Bangkoku może być wygodniej skorzystać z DMK, w zależności od lokalizacji hotelu. Rezerwując lot proszę założyć między lotami co najmniej 2 godziny na tym samym lotnisku – przylot, a 3 godziny przy wylocie. Do tego należy doliczyć czas na ewentualne spóźnienia, transfer między lotniskami lub oczekiwanie na wizę.

Z Bangkoku do Khao Lak można także jechać autobusem lub busem. Każde z nich dostępne jest w różnych standardach podróżowania. Dobre rozwiązania nazywają się VIP i kosztują niewiele ponad 1000 THB w jedną stronę (bilet lotniczy kupowany z wyprzedzeniem kosztuje zwykle 1000-3000 THB). Lepiej i krócej jedzie się nocą, podróż zajmuje kilkanaście godzin.

Dojazd do Khao Lak z Phuket i Krabi

Przejazd pomiędzy Khao Lak a Phuket lub Krabi jest stosunkowo drogi – ciężko jest znaleźć ofertę poniżej 2000 THB. Taksówkarze doskonale wiedzą, ze nudzący się wczasowicze lub osoby, które musza dostać się na lotnisko, są skłonne zapłacić wiele. Alternatywa, na którą coraz częściej skutecznie namawiamy naszych klientów, jest autobus łączący Phuket Town z Takua Pa, zatrzymujący się na licznych przystankach po drodze, a niejednokrotnie „na żądanie”. Jeśli potrzebujecie więcej porad na temat komunikacji autobusem, napiszcie – postaramy się odpowiedzieć.

Życie nocne w Khao Lak

Khao Lak, w przeciwieństwie do Pattayi czy Phukeckiego Patong, nie jest celem amatorów nocnego życia. Jeśli jednak taki temat Was interesuje, to spokojne miasteczko ma do zaoferowania kilka barów z Tajkami różnej urody. Dumnie nazywające się „Night Clubami” Zandika czy Build Factory to miejsca, gdzie czasami pojawia się muzyka na żywo i teoretycznie można tańczyć. To też jedne z nielicznych miejsc gdzie można liczyć na szeroko rozumiane towarzystwo lokalnych piękności.

Show transwestytów – Kabaret Moo Moo podoba się wielu klientom. Miejsca zwane „Karaoke” raczej nie zachęcają białego turysty, który tez zwykle nie jest tu szczególnie oczekiwany. Nie spotkaliśmy się nigdy z propozycja masażu z happy endem w Khao Lak, ale z pewnością nie odwiedziliśmy wszystkich miejsc.

Więcej lokalnych nocnych atrakcji można znaleźć w Takua Pa. Generalnie, jeśli macie ochotę na nocna zabawę, niezależnie czy szukając czy nie szukając towarzystwa, warto pojechać do Patong i wrócić kolejnego dnia.